یک سگی در کوی بر کور گدا
حمله می‌آورد چون شیر وغا
سگ کند آهنگ درویشان بخشم
در کشد مه خاک درویشان بچشم
کور عاجز شد ز بانگ و بیم سگ
اندر آمد کور در تعظیم سگ
کای امیر صید و ای شیر شکار
دست دست تست دست از من بدار
کز ضرورت دم خر را آن حکیم
کرد تعظیم و لقب دادش کریم
گفت او هم از ضرورت کای اسد
از چو من لاغر شکارت چه رسد
گور می‌گیرند یارانت به دشت
کور می‌گیری تو در کوچه بگشت
گور می‌جویند یارانت بصید
کور می‌جویی تو در کوچه بکید
آن سگ عالم شکار گور کرد
وین سگ بی‌مایه قصد کور کرد
علم چون آموخت سگ رست از ضلال
می‌کند در بیشه‌ها صید حلال
سگ چو عالم گشت شد چالاک زحف
سگ چو عارف گشت شد اصحاب کهف
سگ شناسا شد که میر صید کیست
ای خدا آن نور اشناسنده چیست
کور نشناسد نه از بی چشمی است
بلک این زانست کز جهلست مست
نیست خود بی‌چشم‌تر کور از زمین
این زمین از فضل حق شد خصم بین
نور موسی دید و موسی را نواخت
خسف قارون کرد و قارون را شناخت
رجف کرد اندر هلاک هر دعی
فهم کرد از حق که یاارض ابلعی
خاک و آب و باد و نار با شرر
بی‌خبر با ما و با حق با خبر
ما بعکس آن ز غیر حق خبیر
بی‌خبر از حق و از چندین نذیر
لاجرم اشفقن منها جمله‌شان
کند شد ز آمیز حیوان حمله‌شان
گفت بیزاریم جمله زین حیات
کو بود با خلق حی با حق موات
چون بماند از خلق گردد او یتیم
انس حق را قلب می‌باید سلیم
چون ز کوری دزد دزدد کاله‌ای
می‌کند آن کور عمیا ناله‌ای
تا نگوید دزد او را کان منم
کز تو دزدیدم که دزد پر فنم
کی شناسد کور دزد خویش را
چون ندارد نور چشم و آن ضیا
چون بگوید هم بگیر او را تو سخت
تا بگوید او علامتهای رخت
پس جهاد اکبر آمد عصر دزد
تا بگوید که چه برد آن زن بمزد
اولا دزدید کحل دیده‌ات
چون ستانی باز یابی تبصرت
کالهٔ حکمت که گم کردهٔ دلست
پیش اهل دل یقین آن حاصلست
کوردل با جان و با سمع و بصر
می‌نداند دزد شیطان را ز اثر
ز اهل دل جو از جماد آن را مجو
که جماد آمد خلایق پیش او
مشورت جوینده آمد نزد او
کای اب کودک شده رازی بگو
گفت رو زین حلقه کین در باز نیست
باز گرد امروز روز راز نیست
گر مکان را ره بدی در لامکان
همچو شیخان بودمی من بر دکان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر داستان سگی است که به سوی یک درویش کور حمله می‌کند و در نهایت درویش از او خواهش می‌کند که به او آسیبی نرساند. درویش می‌گوید که او هم به ضرر خود نباید به او حمله کند، زیرا خود را گرفتار و عاجز می‌بیند. شاعر از طریق این داستان بر لزوم شناخت حقایق و آگاهی از وضعیت واقعی تأکید دارد. او می‌گوید که کور (بی‌خبر) نمی‌تواند خطر را تشخیص دهد و در پی آن، به شیوه‌ای عمیق، وضعیت انسانی را به تصویر می‌کشد که از حقیقت دور است و در جستجوی دانایی و شناخت صلاحیت می‌باشد. شاعر در نهایت به این نکته می‌رسد که شناخت حق و کسب بصیرت از طریق علم و آگاهی، انسان را از بی‌خبری خارج کرده و او را به درک واقعیت نزدیک می‌سازد.
هوش مصنوعی: سگی در محله‌ای به یک مرد گدا حمله می‌کند و مانند شیر صدا می‌زند.
هوش مصنوعی: سگ به سمت درویشان می‌رود و با اشتیاق بوشان را استشمام می‌کند؛ اما وقتی ماه را که نماد زیبایی و جلال است می‌بیند، به آن خیره می‌شود و گویی از خاک درویشان سرزنش می‌کند.
هوش مصنوعی: کر به دلیل صدای بلندی که از سگ شنیده بود، نتوانست خود را کنترل کند و هنگامی که سگ را دید به خاطر ترس و ناچاری به او اظهار احترام کرد.
هوش مصنوعی: ای امیر و شکارچی، ای شیر جنگل، تو بدان که من دیگر نمی‌خواهم در دام تو گرفتار شوم و از تو دوری می‌جویم.
هوش مصنوعی: به خاطر جلوگیری از ناراحتی، آن حکیم به ضرورت کار و زندگی، به دم خر احترام گذاشت و به آن لقب کریم بخشید.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که او نیز در موقعیتی قرار دارد که مانند شیر نحیف، شکارش به او نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: دوستانت در دشت، دچار مرگ و خواب ابدی می‌شوند، اما تو در کوچه‌های خودت گم شده‌ای و نمی‌توانی به دنبال آنها بروی.
هوش مصنوعی: دوستانت به دنبال قبر و مکانی برای استراحت ابدی هستند، اما تو در کوچه‌ها در حال جستجوی چیزی هستی که نمی‌توانی آن را ببینی.
هوش مصنوعی: یک سگ دانا و باهوش، همواره دنبال فرصت‌های خوب و ارزشمند می‌رود و شکار می‌کند، اما این سگ بی‌فایده، تنها به دنبال چیزهایی می‌گردد که هیچ ارزشی ندارند و در نهایت به اهدافی کور و بیهوده دست می‌زند.
هوش مصنوعی: علم و دانش باعث می‌شود که انسان از جهالت و انحراف نجات یابد و در مسیر درست زندگی کند. مانند سگی که با آموختن مهارت‌های لازم، می‌تواند در جنگل به شکار حلال بپردازد.
هوش مصنوعی: زمانی که یک سگ درک و دانش پیدا کند و مانند یک فرد دانا و چالاک شود، در واقع به نظر می‌رسد که او به سطحی از آگاهی دست پیدا کرده است. اما وقتی که یک انسان عارف و آگاه شود، او نیز به حالتی می‌رسد که مانند یاران غار (اصحاب کهف) می‌شود، یعنی به عمق و معنای زندگی پی می‌برد و از دنیا و الزامات آن جدا می‌شود.
هوش مصنوعی: سگ که به خوبی می‌شناسد، متوجه شد که شکارچی کیست. ای خدا، این نوری که همه چیز را روشن می‌کند و شناسایی می‌کند چیست؟
هوش مصنوعی: کسی که نابینا است، به خاطر نداشتن بینایی، نمی‌تواند جایی را ببیند. اما آنچه او را از دیدن باز می‌دارد، نادانی و جهل اوست، نه فقط نقص در بینایی.
هوش مصنوعی: هیچ چیز در این دنیا نابینا و نادان‌تر از زمین نیست؛ و این زمین به دلیل رحمت الهی، دشمنی و کینه‌ای پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: موسی به نور الهی دست پیدا کرد و با آن نیروی الهی، قدرت و ثروت قارون را تحت تأثیر قرار داد و به شناخته شدن او کمک کرد.
هوش مصنوعی: زمین به شدت لرزید و هر دعوت‌کننده‌ای که به سمت هلاکت می‌رفت، فهمید که یا زمین، بلعید (همه را) یا خود را پنهان کند.
هوش مصنوعی: این دنیا با تمام عناصرش، مانند خاک و آب و باد و آتش، به خوبی از حقیقت و واقعیت‌هایی که ما درک می‌کنیم، آگاه است. در حالی که ما ممکن است زیاد خبر نداشته باشیم، این عناصر هرکدام با حقایق وجودی خود در ارتباطند.
هوش مصنوعی: ما به جای اینکه از حقیقت آگاه باشیم، فقط به اخبار و اطلاعات نادرست و هشدارهای مختلف گوش می‌دهیم و از واقعیت بی‌خبر هستیم.
هوش مصنوعی: بنابر این، همه آنها از او ترسیدند و به نوعی از رفتار حیوانی او پرهیز کردند.
هوش مصنوعی: گفتیم که همه از این زندگی بی‌خبر هستیم که با دیگران زنده است، اما در حقیقت، زندگی واقعی با خداوند است که هیچ‌گونه زنده‌بودن در آن نیست.
هوش مصنوعی: وقتی انسان از دیگران جدا بماند، مانند یتیم می‌شود. برای ارتباط با حقیقت الهی، دل باید پاک و صادق باشد.
هوش مصنوعی: وقتی دزدی که کور است، چیزی را می‌دزدد، او نمی‌فهمد که چه می‌کند و فقط ناله و فریاد می‌زند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دزد از او نگوید که من او را ربوده‌ام، چون من دزد ماهری هستم.
هوش مصنوعی: کی می‌تواند شخص نابینا دزد خود را شناسایی کند وقتی که نوری برای دیدن ندارد؟
هوش مصنوعی: به محض این که او چیزی گفت، تو به طور جدی او را بگیر و از او بخواه که نشانه‌های خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که دزدی در حال سرقت است، تلاش واقعی و بزرگ مقابل چالش‌ها و مشکلات زندگی نمایان می‌شود؛ به‌طوری که مردم می‌فهمند چه چیزی را از دست داده‌اند و چه ارزش‌هایی در زندگی مهم‌تر از دیگر چیزها هستند.
هوش مصنوعی: نخستین بار چشمانت را به زیبایی دزدید، حالا که از نو به یاد می‌آوری، دوباره آن نگاه را خواهی یافت.
هوش مصنوعی: اگر کسی که دلش در جستجوی حکمت و دانش است، آن را در نزد اهل دل بیابد، مطمئن باشد که به نتیجه دلخواه و واقعی رسیده است.
هوش مصنوعی: شخصی که بی‌خبر و ناآگاه است، حتی با وجود داشتن جان و حس‌های پنج‌گانه، نمی‌تواند نشانه‌های شیطانی را تشخیص دهد.
هوش مصنوعی: از افرادی که احساس و درک عمیق دارند، بپرسید، نه از بی‌جان‌ها. چرا که بی‌جان‌ها در حضور او (خدا یا حقیقت عمیق) نمی‌توانند ارزش و جایگاه واقعی خود را نشان دهند.
هوش مصنوعی: شخصی که در جستجوی مشورت است، به نزد او می‌آید و از او می‌خواهد که رازی را درباره کودکانه‌ی خود بگوید.
هوش مصنوعی: برو و از این حلقه دور شو چون در آن بسته است. امروز روز گفتن رازها و مسائل پنهان نیست.
هوش مصنوعی: اگر راهی به جاهای ناشناخته داشتم، مانند بزرگانی که در علم و دانش شناخته شده‌اند، من نیز در آن مکان به کسب علم مشغول می‌بودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.