|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت عشق و دلبستگی اشاره دارد. شاعر میگوید که آتش و طغیانی که در جهان وجود دارد، ناشی از عشق اوست. خورشید نیز به عنوان نمادی از زیبایی و عشق او معرفی شده است. شاعر بیان میکند که نباید از روز و شب زندگی رنج ببریم، زیرا زیبایی و دلربایی معشوقش، روز و شب او را پر کرده است.
هوش مصنوعی: آتش در جهان ناشی از هیجان و شور و شوق ماست و خورشید مانند جامی است که پر از نور و درخشش ماست.
هوش مصنوعی: ما از سختیهای زندگی نمیهراسیم، چون زیبایی و حضور تو همواره در ذهن و دل ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شمعی که فروزان نشود کوکب ماست
برقی که ضیا نمی دهد مطلب ماست
صبح همه مرغان سحرخیز دمید
مرغی که سحر نمی شناسد شب ماست
آن غنچه که نشکفد به گلشن لب ماست
کامی که روا می نشود مطلب ماست
در عشق دو چیز است که پایانش نیست
اول سر زلف یار و آخر شب ماست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.