ای مایه سعادت ای بوسعید
ای از سعود گشته مرکب
جاهت ز چرخ یافته میدان
رایت ز مهر ساخته مرکب
روحی ز عیب و نقص منزه
عقلی به ذات و عرض مهذب
چون صدر تو که یابد مقصد
از جود تو نشسته مرتب
بازم قضا فکند چو صرصر
ناکام در مسالک مسبب
چونانکه به بینم از دور
. . .
اندر مضا شهابم گویی
چون چرخ پوشد سلب مسلب
در کردهای او هم دارم
در زیر ران هیونی اشهب
آن کوه را چو ابر مهیا
وآن دشت را چو باد مجرب
پیچان به پس و پیش چو لبلاب
گردان به چپ و راست چو کوکب
پر نیش عقربم همه زنده
از انتظار . . . عقرب
ناگه بر این ستام مرصع
گردون کشد جلال مذهب
تا روز در دعای ملاقات
برداشته دو دست به یارب
تا طلعت تو باز ببینم
راضی نیم به بخت مراقب
ای از هنر به مدح معین
وی از خرد به شکر معاتب
چون دست تو نیارد گردون
چون رای تو نیارد کوکب
آنی که عز و دولت معجب
چون دیگران نکردت معجب
هم سیرت فرشته ای از آنک
گردت زمانه داد معرب
اقبالها بساز دمادم
زآن خورده جام های لبالب
شاهست میزبان تو فافخر
ملکست بوستان تو فاطرب
کان الشراب بعد زمان
مصباح بان عرب فاشرب
در صبح دولتی به صبوحی
می خور فداک عندی اصوب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش بوسعید، فردی تاثیرگذار و با فضیلت، میپردازد. شاعر او را مایه سعادت و موفقیت معرفی میکند و به ویژگیهای عالی او از جمله صفات روحی و عقلانی اشاره میکند. همچنین، شاعر با توصیفاتی شاعرانه، بوسعید را از دیگران متمایز میسازد و نیات معنوی او را ستایش میکند. او از خدای بزرگ درخواست دیدار و ارتباط بیشتری با این شخصیت بزرگ را دارد، و به عشق و محبتش به بوسعید تأکید میکند. در نهایت، شاعر برتریهای بوسعید را در یک ظرف ادبی زیبا به تصویر میکشد و آن را سرشار از حکمت و زیباییهای معنوی میداند.
هوش مصنوعی: ای مایه خوشبختی و سعادت، ای بوسعید، ای کسی که بر مرکب خوشبختی سوار شدهای.
هوش مصنوعی: مقام و مرتبت تو از سوی آسمان به دست آمده و سوار بر چهارپایهای هستی که از عشق و محبت به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: روحی پاک و خالی از عیب و نقص، که در ذات و ویژگیهایش به کمال رسیده است.
هوش مصنوعی: زمانی که کسی به جود و سخاوت تو دسترسی پیدا کند، به مرتبهای بلند و ارزشمند میرسد.
هوش مصنوعی: باز هم قضا و تقدیر مانند بادی شدید و بیرحم در راهها و مسیرهای اثرگذار، چارهای نشد و ناکام ماند.
هوش مصنوعی: هرگاه که از دور تو را ببینم...
هوش مصنوعی: من در جمعی میدرخشم و مانند شهابسنگی هستم که وقتی چرخش میکند، چیزی را که در آن است، میپوشاند.
هوش مصنوعی: در حرکات او، نرمی و لطافت خاصی وجود دارد که گویی در زیر بدنش قدرت و انرژی نهفته است.
هوش مصنوعی: این کوه به اندازه ابر آماده است و آن دشت به مانند باد باتجربه و زبردست است.
هوش مصنوعی: به طور مداوم و با چرخش به این سو و آن سو، مانند پیچک که به دور خود میپیچد و ستارهای که در آسمان در حرکت است.
هوش مصنوعی: تمام وجودم پر از درد و زخم است، اما همه این زخمها به خاطر انتظار و امید به روزهای بهتر است.
هوش مصنوعی: ناگهان آسمان زینتیافته، شکوه و عظمت دین را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که روز روشن است، دو دست خود را به دعا به سمت آسمان بلند کردهام و از خدا خواستهام که بار دیگر دیداری داشته باشم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که چهرهی زیبای تو را دوباره نبینم، به سرنوشت خود راضی نخواهم بود و بر آن نظارت میکنم.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر هنر خود ستوده میشوی و از عقل خویش به خاطر شکرگزاری یاد میکنی.
هوش مصنوعی: وقتی که قدرت و ارادهات کمکی نکند، آسمان و ستارهها هم نمیتوانند به تو کمک کنند.
هوش مصنوعی: هر زمانی که زیبایی و شکوه تو مانند دیگران باعث شگفتیام نشود، مرا تحت تأثیر قرار نده.
هوش مصنوعی: شما به قدری زیبا و باوقار هستید که انگار روح یک فرشته در وجود شما دمیده شده است؛ زیرا زمانه به شما آن جلوه و زیبایی خاص را هدیه داده است.
هوش مصنوعی: هر لحظه شادی و امیدی را ایجاد کن و از زندگی پر از لذتهای دلنشین بهرهمند شو.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو میزبان منی و جایگاهت در میان ملکها همانند باغی است که با زیبایی و شکوه خود همه را مسحور میکند.
هوش مصنوعی: بعد از مدت زمانی، شراب مانند چراغی روشن میشود، پس ای عرب، بنوش.
هوش مصنوعی: در صبحی که فرخنده و خوشحال کننده است، از شراب بنوش؛ زیرا من به خاطر تو آماده فدا شدن هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.