ای کتاب مبارک میمون
ای دلفروز دلکش دلخواه
کاغذ و حبر تو به حسن و به زیب
همچو روی سپید و زلف سیاه
بر کمال تو وقف کردم عقل
تا شدی بر کمال عقل گواه
در تو جمعست نظم ها که به لفظ
سوی هر خرمی نماید راه
از خردها نتیجه هاست در آن
کز هنرها همی کنند آگاه
در تو بینیم نعت قد چو سرو
وز تو یابیم وصف روی چو ماه
تو کنی مدح چشم های دژم
تو کنی وصف زلف های سیاه
نام شاه زمانه بر تو چنانک
مهر بر زر و نقش بر دیباه
خبری کن مرا که شاه جهان
هیچ در تو نگه کند گه گاه
یا تو هم طالع من آمده ای
حرمتی نیست به مجلس شاه
پادشاه جهان ملک مسعود
ملک ملک بخش داد پناه
فر پر همای گسترده ست
در زمانه به فر پر کلاه
آنگه گشت از نهیب سطوت او
صولت شیر ذلت روباه
آسمانیست نور رایش مهر
آفتابیست او و چرخش گاه
جود او در جهان نفر نفرست
عدل او بر زمین سپاه سپاه
بحر و ابرست روز پاداشن
چرخ و دهرست گاه باد افراه
حرص دستش همه به بذل و عطا
میل طبعش همه به عفو گناه
جز به چشم جلالت و تعظیم
نکند سوی او سپهر نگاه
همه عین صواب ملک بود
هر چه گوید علیه عین الله
جاه او تاج فرق دولت شد
که بر افزونش باد نعمت و جاه
باد دایم معین و ناصر او
دانش پیر و دولت برناه
دوستش سرفراز باد چو سرو
دشمنش باد پی سپهر چو گیاه
دولتی بادش از جهان هر روز
نصرتی بادش از فلک هر ماه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش کتابی می‌پردازد که مملو از زیبایی و دانش است. شاعر با تمجید از کاغذ و جوهر کتاب، آن را مظهر کمال عقل و هنر می‌داند و بر اهمیت نظم و معانی در آن تأکید می‌کند. او همچنین به مدح پادشاه اشاره دارد و او را با ویژگی‌های فزاینده و عدالت‌محور توصیف می‌کند. شاعر آرزو می‌کند که این پادشاه همیشه در مسیر بزرگی و نعمت باشد و دشمنانش همچون گیاهان در برابر سردی جهان از بین بروند. این اثر به رابطه‌ی میان علم، حکمت و قدرت می‌پردازد و خواستار استمرار موفقیت و نصرت برای پادشاه است.
هوش مصنوعی: ای کتاب پر برکت و خوش یمن، ای که دل را شاد و زیبا می‌سازی و مورد علاقه هستی.
هوش مصنوعی: کاغذ و جوهر تو به زیبایی و لطافت شبیه به چهره‌ای روشن و موهای سیاه هستند.
هوش مصنوعی: عقلم را فدای کمال تو کردم تا تو بر کمال عقل شهادت دهی.
هوش مصنوعی: در تو اشعار و نظم‌های مختلف به خوبی جمع شده‌اند که با کلام، راه را به سوی هر شادی و خوشی نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: خردمندان از تجربیات و دانش خود نتیجه می‌گیرند و به همین دلیل از هنرها و مهارت‌ها اطلاعات لازم را به دست می‌آورند.
هوش مصنوعی: در تو زیبایی مانند قامت درخت سرو را می‌بینیم و از چهره‌ات توصیف ماه را دریافت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: تو از زیبایی چشم‌های غمگینت تعریف می‌کنی و به توصیف موهای سیاهت می‌پردازی.
هوش مصنوعی: نام پادشاه زمانه بر تو مانند نقش مهر بر روی طلا و طرحی بر روی پارچه‌ی نفیس است.
هوش مصنوعی: به من اطلاع بده که آیا شاه دنیا گاهی به تو توجهی می‌کند یا نه.
هوش مصنوعی: شاید تو هم به سرنوشت من دچار شده‌ای؛ دیگر برای مجلس شاه ارزشی قائل نیستم.
هوش مصنوعی: پادشاه جهان، ملک مسعود، سرزمین و کشور را به مردم بخشید تا پناهی باشد برای آنها.
هوش مصنوعی: پرهای همای در این دنیا گسترده شده‌اند، همچون تاجی بر سر کلاه.
هوش مصنوعی: سپس از قدرت و صلابت او، شیر در برابر روباه احساس ذلت کرد.
هوش مصنوعی: آسمان دارای روشنایی و نور خاصی است و او مانند خورشیدی است که در حال چرخش و حرکت است.
هوش مصنوعی: بخشش او در دنیا به اندازۀ هر فردی است و انصاف او مانند لشکرهایی بر روی زمین گسترده است.
هوش مصنوعی: دریا و ابرها به عنوان روز پاداشی هستند و زمان و سرنوشت در این دنیا تحت تأثیر بادها و تغییرات است.
هوش مصنوعی: شخصی که حرص و طمع دارد، به سوی بخشش و کمک به دیگران گرایش پیدا می‌کند، اما درونش تمایل به بخشیدن گناهان دارد.
هوش مصنوعی: به جز از روی عظمت و احترام تو، آسمان به او نگریستن نمی‌کند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که به نظر می‌رسد مخالف حقیقت یا واقعیت باشد، در واقع کاملاً درست و صحیح است.
هوش مصنوعی: مقام و مرتبه او به‌اندازه‌ای بلند شد که مانند تاجی بر سر دولت و قدرتش قرار گرفت و با برخورداری از نعمت و عظمت، به مقام بیشتری دست پیدا کرد.
هوش مصنوعی: باد همیشه حامی و پشتیبان اوست، و دانش پخته و تجربه، قدرت و ثروت را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: دوستش مانند درخت سرو همیشه سربلند باشد، ولی دشمنش مانند گیاهی تحت تأثیر فصول مختلف و در معرض بلایای آسمانی قرار گیرد.
هوش مصنوعی: روز به روز بر قدرت و عظمت او افزوده شود و هر ماه از آسمان یاری و کمک به او برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از شبستان ببشکم آمد شاه
گشت بشکم ز دلبران چون ماه
ای ز عکس رخ تو ، آینه ماه
شاه حُسنی و ، عاشقانْت سپاه
هر کجا بنگری ، دمد نرگس
هر کجا بگذری ، برآید ماه
روی و موی تو نامهٔ خوبی است
[...]
کار زرگر به زر شود بر راه
زر به زرگر سپار و کار بخواه
بر فلک بر دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
دولت خاص و خاصه زاده شاه
رایت فخر بر کشید به ماه
تاج گردون محمد آنکه گرفت
در بزرگیش ملک و عدل پناه
ملک را داد رای او رونق
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.