نوروز، روزگار مجدد کند همی
وز باغ خویش باغ ارم رد کند همی
نرگس میان باغ تو گویی درمز نیست
اوراق عشرهای مجلد کند همی
در لاله‌زار، لالهٔ نعمان سرخ روی
خالی ز مشک و غالیه بر خد کند همی
وان نسترن چو ناف بلورین دلبری
کوناف را میانه پر از ند کند همی
وان برگهای بید تو گویی کسی به قصد
پیکانهای پهن زبرجد کند همی
ضرابوار شاخ گل زرد هر شبی
دینارهای گرد مجدد کند همی
از بهر آنکه زلف معقد نکو بود
سنبل به باغ زلف معقد کند همی
وز بهر آنکه روی بود سرخ خوبتر
گلنار روی خویش مورد کند همی
خور باز مجمری بفروزد برآسمان
گویی که زر به تیغ مهند کند همی
ابر گلاب‌ریز همی بر گلابدان
برروی گل گلاب مصعد کند همی
ابر بهار باز کند مطرد سیاه
هر گه که روی خویش به راود کند همی
بی عود، باد، عود مثلث کند همی
بی‌تاب آب درع مزرد کند همی
باغ طری ستبرق رومی کند همی
بربر همی قلاده ز فرقد کند همی
بر سر عصابهٔ زر رومی کند همی
دربر لباده‌ای ز زبرجد کند همی
سوسن سرین ز بیرم کحلی کند همی
نسرین دهان ز در منضد کند همی
لاله دل از فتیلهٔ عنبر کند همی
خیری رخ از صحیفهٔ عسجد کند همی
باد بزین صناعت مانی کند همی
مرغ حزین روایت معبد کند همی
بلبل گلو گشاده سحرگاه بر درخت
گویی ثنای میر مؤید کند همی
بوحرب بختیار محمد، که رای او
ارکانهای ملک مؤکد کند همی
طوبی بر آن قلم که به عنوان نامه‌بر
بوحرب بختیار محمد کند همی
گر هیچ میر عمر مؤبد کند به فضل
این میر عمر خویش مؤبد کند همی
ور هیچ خلق سعد کند طالع کسی
او طالع کریمان اسعد کند همی
بی‌ابر، فعل ابر بهاری کند همی
بی‌تیغ، کار تیغ مجرد کند همی
رای موافق و نیت و اعتقاد او
عالم بسان خلد مخلد کند همی
کردارهٔ سلیمترین با عدوی خویش
آنست کاین سلیم مسهد کند همی
اقبال کار مرد به رای مسدد است
او رای کارهای مسدد کند همی
برش قلاده‌ایست که هر خرد و هر بزرگ
گردن بدان قلاده مقلد کند همی
بر هر کسی لطف کند و لطف بیشتر
بر احمد بن قوص بن احمد کند همی
چونانش همتیست رفیع و فراشته
کز فرق هر دو فرقد، مرقد کند همی
با چاکران خویش و جز از چاکران خویش
احسان بی‌نهایت و بی‌حد کند همی
این عادتش طبیعی وجودش جبلی است
هرعادتی نه مرد مسعد کند همی
کان اختیار کار نیاید که بنده کرد
این اختیار میر محمد کند همی
تا باد مشکبیز به اردیبهشت ماه
عالم چو عارض بت امرد کند همی
بر پای باد دولت میر بزرگوار
کوپای حادثات مقید کند همی
زو قوت و سیادت و سودد مباد دور
کوقوت و سیادت و سودد کند همی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های بهار و نوروز و بیداری طبیعت اشاره دارد. نویسنده در وصف گل‌ها، رنگ‌ها و روحیه تازگی و شادابی فصل بهار، تصاویر زیبایی را خلق کرده است. همچنین، اشاره به شخصیت‌هایی نظیر بختیار محمد و صفات نیکو و خوبی‌هایی که ایشان را توصیف می‌کند، وجود دارد. در نهایت، سخن از حکمت و قدرت انتخاب در زندگی و تأثیرات مثبت این شخصیت‌ها بر جامعه و اقبال عمومی و بهبود حال مردم به میان می‌آید. شعری است توأم با شادی و اشاره به اهمیت نوروز و بهار در زندگی انسان‌ها.
هوش مصنوعی: نوروز، زمان تجدید حیات است که از باغ خویش، بوی بهشت را به مشام می‌رساند.
هوش مصنوعی: نرگسی که در باغ تو وجود دارد، به نظر نمی‌رسد که مانند یک گل ساده باشد، بلکه به طرز شگفت‌انگیزی زیبا و خاص است، گویی که توانایی تبدیل شدن به یک جلد با ارزش و برجسته را دارد.
هوش مصنوعی: در باغ لاله، لاله‌ای به رنگ قرمز از نعمان، بر رویی خالی از عطر و خوشبویی، بر صورت می‌زند.
هوش مصنوعی: چنانچه زنی با نرمی و لطافت چون ناف بلورینش، در میان خود بر روی عشق و محبت، بر زندگی می‌افزاید و دوام می‌بخشد.
هوش مصنوعی: این برگهای بید به گونه‌ای به نظر می‌رسند که گویی کسی به قصد ساخت تیرک‌های بزرگ از آنها استفاده کرده است.
هوش مصنوعی: هر شب، شاخ گل زرد به گونه‌ای می‌شود که مانند سکه‌های گرد، دوباره و تازه به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه زلف‌های زیبای او خوش‌فرم و خوش‌نقش است، سنبل (گل‌های زنگوله‌ای) در باغ به شکل زلف‌های او می‌بالید و خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: برای اینکه زیبایی چهره‌اش بیشتر نمایان شود، به خاطر آن، مانند گل قرمز، روی خود را آرایش می‌کند.
هوش مصنوعی: خورشید همچون جواهری در آسمان می‌ذرخشد، گویی که طلا را با دقت می‌تراشند.
هوش مصنوعی: ابر گلاب‌ریز، بارانی نرم و خوشبو بر روی گلابدان می‌بارد و گل گلاب را آراسته و زیباتر می‌کند.
هوش مصنوعی: ابر بهاری دوباره می‌تواند بارش‌های سیاه و طوفانی را به همراه داشته باشد، هر زمان که چهره‌اش را به سوی زمین بچرخاند و ناپایدار شود.
هوش مصنوعی: بدون عود، باد، عود مانند مثلثی است که بی‌تابی می‌کند و آب را در مزرعه به شدت به حرکت درمی‌آورد.
هوش مصنوعی: در باغی سرسبز و زیبا، روشنی و زیبایی رومیان را شاهد هستیم که به مانند نگین‌های درخشان، زینت بخش آن باغ شده است. این باغ با احساسی از شگفتی و جلال به تصویر کشیده می‌شود که در آن، محبوبیت و زیبایی به وضوح مشهود است.
هوش مصنوعی: او به سر عصای طلایی خود تکیه می‌کند و در لباسی از سنگ زبرجد قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: گل سوسن به زیبایی خود اشاره می‌کند و به رنگ کحل (مشکی) می‌بالد، همچنان که نسرین با شکوفه‌ای که از دهنش می‌ریزد، زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: گل لاله به خاطر عطر خوش خود دل را می‌سوزاند و زیبایی چهره‌اش را از صفحه زرین زندگی می‌گیرد.
هوش مصنوعی: باد به نشانهٔ قدرت خود، مرغی غمگین را به یاد معبد و خاطراتش وادار می‌کند تا روایت‌هایش را بازگو کند.
هوش مصنوعی: بلبل در صبح زود بر روی درختی نشسته و با صدای خوش خود در حال خواندن شعرهایی است که به تمجید و ستایش از میر مؤید می‌پردازد.
هوش مصنوعی: بختیار محمد، کسی است که او با اندیشه‌اش می‌تواند پایه‌های کشور را استوار کند.
هوش مصنوعی: خوشا به حال آن دستی که نامه‌ای را به خوشبختی و شایستگی محمد بختیار در می‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر هیچ‌کس به عمر طولانی نمی‌رسد، این شخص با دانش و لیاقت خود می‌تواند عمرش را به درستی مدیریت کند و در حقیقت خود را از عمرش بهره‌مند سازد.
هوش مصنوعی: اگر برای کسی خوشی و سعادت پیش بیاید، سرنوشت او را مثل سرنوشت بزرگان و نیکان، خوشبخت و مبارک می‌کند.
هوش مصنوعی: بدون وجود ابر، ابر بهاری کار خود را انجام می‌دهد و بدون نیاز به تیغ، کار تیغ هم به آسانی انجام می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر اراده و نیت شخصی با هم هماهنگ باشد، علم او می‌تواند به اندازه بهشت جاودانی باشد و او را در مسیری روشن قرار دهد.
هوش مصنوعی: بهترین و درست‌ترین رفتار با دشمنان این است که شخصی که نیکوکار و خوب است، با آنها به خوبی و ملاحظه رفتار کند.
هوش مصنوعی: مردان با بصیرت و هوشمند، کارهای خود را با تدبیر و فکر انجام می‌دهند. آنها با اندیشه و عقل و تدبیر، موفقیت‌هایی را رقم می‌زنند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که عقل و دانایی مانند یک قلاده است که باعث می‌شود هر کسی، چه کوچک و چه بزرگ، از آن پیروی کند و به آن اعتماد کند.
هوش مصنوعی: هر کسی به دیگران نیکی کند، ولی نیکی بیشتری به احمد بن قوص بن احمد می‌کند.
هوش مصنوعی: همت او به اندازه‌ای بلند و والاست که می‌تواند از هر دو ستاره‌ی درخشان در آسمان نیز بالاتر برود و جایگاهی مخالف آنها بسازد.
هوش مصنوعی: او همواره با خدمت‌گذاران خود مهربانی و کمک بی‌پایانی می‌کند و نیز نسبت به دیگران نیز همین‌گونه است.
هوش مصنوعی: این ویژگی او به طور طبیعی در وجودش نهادینه شده است. هر عادتی مختص انسان‌هایی است که به راحتی به آن عادت می‌کنند.
هوش مصنوعی: انجام کارها به اختیار بنده نیست و این اختیار را به میرحمود می‌سپارم.
هوش مصنوعی: زمانی که باد خوشبو در ماه اردیبهشت به وزیدن درآید، جهان مانند چهره‌ی زیبای جوانی خواهد شد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که با وزش باد، نعمت و قدرت بزرگی بر پا می‌شود که می‌تواند حوادث و مشکلات را تحت کنترل خود درآورد و آنها را مهار کند.
هوش مصنوعی: از قدرت و سیادت و منفعت دوری نکن، زیرا قدرت و سیادت و منفعت همیشه باعث خیر و برکت می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.