ار به دریا رسم دریا ته وینم
ور به صحرا رسم صحرا ته وینم
به جز ته هیچ کیجی نی به گیتی
اژ آن هر یا رسم هر یا ته وینم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل به بیان احساسات شاعر در مورد طبیعت و ارتباط آن با روح انسان می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگر به دریا برود، دریا را خواهد دید و اگر به صحرا برود، صحرا را خواهد دید. اما از همه این‌ها مهم‌تر، او تنها حقیقتی را که در زندگی وجود دارد، خود اوست و هر جایی که برود، خودش را در آنجا خواهد یافت. این شعر به ذاتی بودن انسان و ارتباط عمیق او با محیط اطرافش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر به دریا بروم، دریا را می‌بینم و اگر به دشت بروم، دشت را می‌بینم.
هوش مصنوعی: جز ته هیچ چیز در جهان نیست، چه هر چیزی باشد و چه هر قانونی. من فقط تو را می‌بینم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.