در خفا و در ملا دیدم خدا
در نشیب و در علا دیدم خدا
در بلاها دیدمش با خود ولی
در نعیم و در عطا دیدم خدا
چشم بگشادم به نور روی او
در میان دیده ها دیدم خدا
ذره ذره هر چه آمد در نظر
آفتاب مه لقا دیدم خدا
سوختم در آتشش مانند شمع
در میان شعله ها دیدم خدا
دیده ام خود را بچشم خود عیان
من هم از دید خدا دیدم خدا
لا یر الله گفت غیر الله گفت
من کیم پس تا کجا دیدم خدا
فانی مطلق شدم معدوم هم
در فنا عین بقا دیدم خدا
در بدر گشتم بشی الله او
در همه شاه و گدا دیدم خدا
در وفای عشق او کردم وفات
زنده گشتم بوالوفا دیدم خدا
در مقام لی مع الله وقتها
بی ملک بی انبیا دیدم خدا
از نوافل چون شدی سمع بصیر
هم به عین تو تو را دیدم خدا
در زبان وکام هر شیئی که هست
ربنا و ربنا دیدم خدا
در نماز و ورد و در تسبیح و ذکر
هم بشرع مصطفی دیدم خدا
نه عرض نه جسم نه جوهر نه جان
نه چه و چون و چرا دیدم خدا
صدر هم آن دلبر طناز گشت
زنده گشتم خون بها دیدم خدا
کل یوم هو فی الشأن گفته ای
از وصال تو چها دیدم خدا
گفت کوهی بر سر طور وصال
خر موسی صعقها دیدم خدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر تجربیات خود از مشاهده خداوند را توصیف می‌کند. او می‌گوید که خدا را در خفا و در روشنایی، در مشکلات و نعمت‌ها، و در جزئیات زندگی می‌بیند. شاعر بیان می‌کند که در آتش عشق و در لحظات عمیق اعتقادی و معنوی، خداوند را حضور دارد. او به تحقق دیده‌ها و بصیرت خود اشاره می‌کند و درنهایت از حالت فنا و بقاء سخن می‌گوید، که در آن خدا را در تمام موجودات و عبادت‌ها می‌بیند. این شعر نمایانگر ارتباط عمیق شاعر با خداوند و تجربه‌های روحانی اوست.
هوش مصنوعی: در پنهانی و در جمع، خدا را دیدم؛ در نقاط پایین و بالا، خدا را مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: در سختی‌ها و مشکلات، او را با خود یافتم، اما در نعمت‌ها و بخشش‌ها، خدا را مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: چشمم را به نور چهره‌اش باز کردم و در میان چشمانم خدا را دیدم.
هوش مصنوعی: هر آنچه که به چشمم می‌رسید، حتی کوچک‌ترین ذرات، در پرتو نور خورشید، زیبایی‌ها و جاذبه‌های وجود خدا را مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: در میان آتش و شعله‌ها همانند شمعی که می‌سوزد، احساس کردم به خدا نزدیک شدم.
هوش مصنوعی: من خود را با چشمان خود به وضوح دیدم و همچنین از نگاه خداوند هم خدا را درک کردم.
هوش مصنوعی: می‌گوید: خداوند نمی‌بیند، بلکه هر کس غیر از خدا می‌گوید، من کیستم. بنابراین، من تا چه حد می‌توانم خدا را مشاهده کنم؟
هوش مصنوعی: من به طور کامل از بین رفتم و در نبود خودم، وجود حقیقی را که همان بقای الهی است، مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: در بیابان به دنبال خدا بودم و او را در هر حال در میان پادشاهان و مردم عادی دیدم.
هوش مصنوعی: در عشق او آنچنان ثابت قدم هستم که مانند کسی که از دنیا رفته، جان تازه‌ای یافتم و وفاداری او را به وضوح مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که به مقام و نزدیکی به خدا رسیدم، بدون واسطه فرشتگان و پیامبران، وجود خداوند را مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: وقتی در انجام نمازهای مستحب و نفل خود کوشا شدی، با گوش دل و بصیرت خود خدا را دیدم که به چشم تو نگاه می‌کند.
هوش مصنوعی: در کلام و بیان هر چیزی که وجود دارد، از یاد خدا و پروردگار آن را مشاهده می‌کنم.
هوش مصنوعی: در نماز و دعا و یاد خدا، همیشه حضور و عظمت خداوند را طبق teachings پیامبر مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: خدا را نه به شکل و جسمی می‌شناسم و نه به وجود و ماهیتی خاص، بلکه فقط حضور او را می‌یابم و از سوالات و توضیحات جدا هستم.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر با اشاره به محبوبش به یک نوع حیات تازه و شادمانی اشاره می‌کند. او از احساس زنده شدن و تغییر در زندگی‌اش صحبت می‌کند که ناشی از عشق و زیبایی محبوبش است. همچنین به مسئله‌ای اشاره می‌کند که برای این عشق و ارتباط ارزشمندی که به دست آورده، چه هزینه‌هایی را پرداخته است. در واقع، این شعر ترکیبی از احساس حیات، عشق و بهای آن عشق است.
هوش مصنوعی: هر روز او در کار خود مشغول است، پس من از وصال تو چه دیدم، ای خدا!
هوش مصنوعی: در بالای کوهی، در زمان وصال موسی، صداها و نشانه‌های خدا را مشاهده کردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.