امیرخسرو دهلوی
»
دیوان اشعار
»
مثنویات
»
شمارهٔ ۶۷ - نعت کامل جمالی که سر ناخنی از حسنش یک بدر را دو هلال گردانید، صلی الله علیه و آله و سلم
محمد کایت نورست رویش
سواد روشن و اللیل، مویش
گرامی نازنین حضرت پاک
کزو نازند هم انجم هم افلاک
چو نور پاکش اول مشعل افروخت
مه و خورشید شمع خویش از آن سوخت
هم از معشوق و عاشق نیست تمییز
محب صانع و محبوب او نیز
به قلب عرش گشته مسند آر ای
به عرش قلب رایت کرده بر پای
بشر دری دریای وجودش
جهان یک قطره از باران جودش
زهی امی، نظر بر لوح بازش
قلم سر گشته در سودای رازش
حریم الله ز محمودی مقامش
ید الله دستگاه احترامش
گهی همخوان مسکینان به قوتی
گهی مهمان بغار عنکبوتی
به عون امت مسکین و محتاج
شفاعت را به بالا کرده معراج
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره مقام و عظمت پیامبر اسلام، محمد (ص)، و نورانیّت و محبوبیت اوست. شاعر به توصیف شخصیّت بزرگ او می‌پردازد و می‌گوید که نور او چون مشعلی در آسمان‌ها می‌درخشد. محمد (ص) به عنوان الگو و معشوق خداوند به تصویر کشیده شده و در قلب مؤمنان نشسته است. او به دیگران کمک می‌کند و شفاعت می‌کند، همچنین محبت و رحمت او به انسان‌ها مانند دریایی است که جهان جزئی از آن است. در نهایت، این شعر نشان‌دهنده ارادت و عشق شاعر به پیامبر عظیم‌الشان اسلام است.
هوش مصنوعی: محمد، چهره‌اش با نور و روشنایی درخشان است و موهایش شباهت به تاریکی شب دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به معرفی شخصیتی بزرگ و باارزش اشاره دارد که مقام و جایگاه او آن‌قدر والاست که ستارگان و آسمان‌ها هم به خاطر او افتخار می‌کنند و ناز می‌کنند. به نوعی، این شخص از دید دیگران بسیار محترم و عزیز است.
هوش مصنوعی: زمانی که نور خالص او اولین شعله را روشن کرد، ماه و خورشید شمع وجود خود را از آن نور برداشتند.
هوش مصنوعی: عاشق و معشوق از یکدیگر قابل تمایز نیستند، زیرا محبت بین آنها به گونه‌ای است که صانع و محبوب نیز از هم تفکیک نمی‌شوند.
هوش مصنوعی: به قلب عرش، مقام و منزلت خود را قرار ده و پرچمت را بر فراز قلب عرش برافراشته کن.
هوش مصنوعی: انسان مانند دریا است که درونش عمق و وسعتی عظیم وجود دارد، اما جهان تنها یک قطره از بخش بخش وجودش است که به دیگران می‌رسد. بخشندگی و سخاوت او همچون بارانی است که فقط بخش کوچکی از آن به دیگران می‌رسد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و شگفتی هنر قلم و نویسندگی اشاره دارد. شاعر با شگفتی به لوحی که پر از رازها و اسرار است نگاه می‌کند و به دنیای خیال پردازی و اندیشه‌های عمیق خود می‌پردازد. در واقع، تصویر قلمی که در این لوح رقص می‌کند، نمادی از خلاقیت و پرواز ذهن به سوی ایده‌ها و معانی نهفته است.
هوش مصنوعی: حریم خداوند به واسطه مقام محمود (شخصیتی برجسته) احترام و ارادت خاصی دارد و قدرت خداوند در این جایگاه مشهود است.
هوش مصنوعی: گاهی مانند یک آدم نیازمند برای به دست آوردن قوت و معیشت تلاش می‌کنم و گاهی هم مانند مهمانی در خانه‌ای که پر از تار عنکبوت است، به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: برای کمک به امت نیازمند و بی‌پناه، شفاعت را به عرش برده و مقام بلندی بخشیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.