|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وزیر می‌گوید که سر و سامان و مقام او از آسمان و زمین ناشی می‌شود. او شکایتی دارد و می‌خواهد در مورد وضعیت شخصی صحبت کند که در دوران حکومت وزیر، دعای او مورد نیاز است. این شخص تنها غم می‌خورد و هیچ کاری نمی‌کند جز اینکه قرض می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ای وزیری که مقام و قدرت تو فراتر از آسمان‌ها و زمین است.
هوش مصنوعی: من از زمانه شکایت دارم و می‌خواهم چیزهایی را درباره‌ی تو بیان کنم.
هوش مصنوعی: در زمان سلطنت تو، کسی که برای تو دعا کند، بر او واجب است.
هوش مصنوعی: هیچ لذتی در زندگی وجود ندارد جز غم و هیچ اقدامی نمی‌توان انجام داد مگر اینکه به قرض و بدهی دچار شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
واه فیه یموت طیر الارض
انما اذی ّ ت ما علی الفرض
زیر این قلعهٔ همایون عرض
پارگینیست پر ز سرگین، ارض
عرض عقل از آن نبود غرض
که مقدم بود محل عرض
ای وزیری که ملک جاه تو راست
از سماوات و ارض افزون عرض
از زمانه شکایتی دارم
بر ضمیر تو کرد خواهی عرض
چون روا باشد ای خلاصه عمر
[...]
شرط چون بود جنس سقم و مرض
خویش را داشت اندر آن معرض
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.