هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از احساس گرانباری صحبت میکند که اشک او مانند لعل (زمرد) درخشان و آبدار بر زمین افتاده است. این اشک به نوعی نمایانگر درد یا احساس عمیق او است. او در جستوجوی گوشهای از آن احساس سرگشته و ناپیداست که به دلایلی از چشم مردم پنهان مانده و به کنار افتاده.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از احساس گرانباری صحبت میکند که اشک او مانند لعل (زمرد) درخشان و آبدار بر زمین افتاده است. این اشک به نوعی نمایانگر درد یا احساس عمیق او است. او در جستوجوی گوشهای از آن احساس سرگشته و ناپیداست که به دلایلی از چشم مردم پنهان مانده و به کنار افتاده.
هوش مصنوعی: اشک من مانند مرواریدهای درخشان و گرانبهاست که بر زمین افتادهاند.
هوش مصنوعی: در جستجوی چیزی، در هر گوشهای میگردد که از نگاه مردم دور افتاده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.