گنجور

 
خواجوی کرمانی

دریاب که بی‌توام دل از غم بگرفت

خون جگرم عرصهٔ عالم بگرفت

چون است که از باد صبا نشنیدی

کاین نالهٔ زیر من ره بم بگرفت

 
sunny dark_mode