|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به این موضوع می‌پردازد که حتی اگر در دنیای خود بدون یار و دوست باشیم و با مشکلات و دشمنان بسیاری مواجه شویم، باید به زیبایی‌ها و نگرش مثبت زندگی توجه کنیم. او به معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که در میان همه سختی‌ها، زیبایی چهره او باعث شده تا او هم خود را در مقایسه با آن زیبایی کوچک احساس کند و به دنبال او باشد. در واقع، اشعار به نوعی تلنگری برای توجه به زیبایی‌ها و محبت‌ها در زندگی رغم سختی‌ها و چالش‌هاست.
هوش مصنوعی: اگر یار و همراهی نداشته باشی، حتی در میان هزاران باغ و گلشن، شادی و دلخوشی نخواهی یافت. و اگر در مقایسه با آن هزاران دشمن در کنارت باشند، باز هم نمی‌توانی به خوشی دست پیدا کنی.
هوش مصنوعی: گفتم به چهره‌ات نگاه کن که چقدر بی‌رنگ و رو شده‌ام، او پاسخ داد که به دنبال من می‌گردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.