|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از شنیده‌های گنج‌ها و رازهای دل می‌خواهد که از ویرانه‌ها و جان بپرسد. همچنین اشاره می‌کند که اگر کسی ما را بیگانه به حساب می‌آورد، باید از حال و وضع خود بپرسد. به نوعی، شاعر به عمق و حقیقت وجود انسان و روابط انسانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای دل، برای یافتن خبر گنجینه‌های ارزشمند، به ویرانه‌ها مراجعه کن و از روح خود، که شاداب و دل‌انگیز است، سوال کن.
هوش مصنوعی: آن دوستی که ما را بیگانه می‌داند، بهتر است از خودش بپرسد که آیا شکل و حالش برای بیگانگان چقدر شناخته شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سوز جگر شمع ز پروانه بپرس
وز باده پرستان ره میخانه بپرس
سروی تو پریچهره و من دیوانه
جانا سخن راست ز دیوانه بپرس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.