خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۶ گر مهر رخت خیمه بر افلاک زند دُرّاعه ی نیلگون فلک چاک زند سلطان سپهر زان برآید هر روز تا پیش رخ تو بوسه بر خاک زند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: اگر عشق تو بر آسمانها سایه بیفکند، رنگ آبی آسمان هم بر دلتنگیهایش شکاف خواهد برداشت. هر روز سلطان آسمان از این زیبایی برمیخیزد و بر خاک پای تو بوسه میزند.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو مانند یک چادر در آسمان برافراشته شود، آبی آسمان را نیز پاره میکند.
هوش مصنوعی: هر روز، خورشید با جلال و عظمت خود از افق بلند میشود و به خاطر تو، با تواضع و احترام، بر زمین سر میگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.