چون صبا نکهت آن زلف پریشان آرد
دل پر درد مرا مژده ی درمان آرد
جان بشکرانه کنم پیشکش خدمت او
هر نسیمی که مرا مژده ی جانان آرد
چه تفاوت کند از نکهت انفاس نسیم
بلبل دلشده را بوی گلستان آرد
زلف چوگان صفت ار حلقه کند بر رخسار
هر زمان گوی دلم در خم چوگان آرد
هر که را دست دهد حاصل اوقات عزیز
حیف باشد که بافسوس بپایان آرد
در ره عشق مسلمان حقیقی آنست
که بزنّار سر زلف تو ایمان آرد
زاهد صومعه را هر نفسی مست و خراب
نرگس مست تو در حلقه ی مستان آرد
اگر از چشمه ی نوش تو زلالی باید
کی خضر یاد لب چشمه ی حیوان آرد
باز صورت نتوان بست که نقّاش ازل
صورتی مثل تو در صفحه ی امکان آرد
دیگران سبزه ز گلزار ببازار برند
خط سبزت بچه رو سبزه ببستان آرد
گر خیال سر زلف تو نگیرد دستم
کی دل خسته ی من طاقت هجران آرد
هر که با منطق خواجو کند اظهار سخن
دُر بدریا برد و زیره بکرمان آرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و دلنشینی زلف و چهره محبوبش اشاره دارد و تاثیر آن را بر دل و جان خود بیان می‌کند. او احساس می‌کند که نسیم‌های معطر و زیبایی محبوبش مژده‌ی شادی و آرامش را به او می‌رسانند. شاعر از زلف محبوب به عنوان نمادی از عشق و ایمان یاد می‌کند و معتقد است که در عشق واقعی، باید به زلف محبوبان دل سپرد. او همچنین به تاثیر نرگس‌های محبوب بر مجسمه‌ساز ازلی اشاره می‌کند و از زیبا بودن و بی‌نظیر بودن محبوب صحبت می‌کند. نهایتاً، شاعر تأکید دارد که هرگز نمی‌تواند عشق را فراموش کند و او را در هجران نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: وقتی که نسیم عطر آن موهای پریشان را به مشام می‌رساند، دل آکنده از درد من بشارت آرامش را دریافت می‌کند.
هوش مصنوعی: من با شکر و سپاس، جانم را به او تقدیم می‌کنم، هر نسیمی که خبر از محبوبم به من بیاورد.
هوش مصنوعی: بوی گلستان برای دل شاداب بلبل فرقی ندارد که از کجاست، زیرا نفس نسیم طراوت‌بخش آن را به او می‌رساند.
هوش مصنوعی: اگر زلف مانند چوب چوگان به دور چهره‌ات حلقه بزند، هر لحظه دل من را در لابه‌لای این بازی می‌اندازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دست آوردن زمان‌های ارزشمندی را تجربه کند، باید مراقب باشد که این زمان‌ها را بیهوده و بدون بهره‌وری صرف نکند.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، یک مسلمان واقعی کسی است که به خاطر عشق تو حتی به خاطر بستن کمربند به دور زلف‌هایت، ایمانش را فراهم کند.
هوش مصنوعی: زاهد درون صومعه، با هر نفس در حال مستی و خرابی است، اما نرگس مست تو، در جمع مستان دیگران حضور دارد.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از چشمه‌ی نوشای تو بهره‌مند شوی و طراوت بگیری، باید به یاد جمال خضر، که به لب چشمه‌ی حیات نزدیک است، بیفتی.
هوش مصنوعی: نمی‌توان چهره‌ای را که خداوند از ابتدا برای تو خلق کرده، پوشانید. نقاشی که این صورت زیبا را آفریده، نمی‌تواند از اثر خود دست بکشد و آن را در این دنیا به نمایش نگذارد.
هوش مصنوعی: دیگران گل‌های زیبا و سرسبز را از باغ و بازار می‌چینند، ولی خط سبز تو مانند سبزه‌ای است که کودکانه به گلزار می‌برد.
هوش مصنوعی: اگر خیال موهای تو به دستم نرسد، دل خسته ی من چگونه می‌تواند فارغ از دوری تو تاب بیاورد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که با منطق و استدلال خواجو صحبت کند، مانند کسی است که مروارید را به دریا می‌برد یا دانه‌های زیره را به کرمان می‌آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.