هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناچاری و بی‌پناهی انسان در برابر زمان و سرنوشت می‌پردازد. شاعر از چرخ زندگی و جنگی که در آن درگیر است صحبت می‌کند و تأکید می‌کند که هیچ داوری وجود ندارد تا در پایان زندگی قضاوت کند. او به یادآوری می‌پردازد که زندگی‌اش از گهواره شروع شده و در نهایت نیز به لحد (قبر) ختم می‌شود، همان‌طور که گهواره‌اش بود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناچاری و بی‌پناهی انسان در برابر زمان و سرنوشت می‌پردازد. شاعر از چرخ زندگی و جنگی که در آن درگیر است صحبت می‌کند و تأکید می‌کند که هیچ داوری وجود ندارد تا در پایان زندگی قضاوت کند. او به یادآوری می‌پردازد که زندگی‌اش از گهواره شروع شده و در نهایت نیز به لحد (قبر) ختم می‌شود، همان‌طور که گهواره‌اش بود.
هوش مصنوعی: چرخ زمان دوباره به من بیچاره برگشته و حالا بوی جنگ و درگیری می‌دهد.
هوش مصنوعی: هرگز نباید قضاوتی در مورد کسی کرد تا زمانی که نتوانسته‌ای تمام جوانب زندگی او را درک کنی و به او نزدیک شوی.
هوش مصنوعی: از ابتدا تا انتهای زندگی‌ام، خانه‌ام مانند گهواره بوده است و در نهایت، به گهواره‌ای دیگر تبدیل می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.