وقت شد کاسکندر گل لشکر آرایی کند
لشکر گل را خدیو باغ دارایی کند
باغ را دست صبا، عنبر نهد در آستین
راغ را جیب هوا، مشکین ز بویایی کند
خفتگان بوستان را باد بیداری دهد
تشنگان گلستان را، ابر سقایی کند
غنچه از میزان یاقوتی زر لعلی کشد
لاله از مکیال لعلی، سیم پیمایی کند
از نسیم کاکل گل صبح مشک افشان شود
زلف سنبل از شمیم شب سمن سایی کند
دست لاله موسی آسا، آتش طور آورد
طفل سوسن عیسی آیین میل گویایی کند
نرگس اندر مسند رز، بزم شاهی گسترد
غنچه بر فرش زمرّد باده پیمایی کند
ابر گوهربار گردد، باد عنبربو شود
خاک نسرین خیز آید، گل سمن سایی کند
آفتاب غنچه سر از مشرق گلبن زند
نرگس آن خورشید را چون ذره حربائی کند
گل کند در دامن گلچین به جان عندلیب،
آنچه با دلدادگان دلدار هر جایی کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره بهار و زیبایی‌های طبیعت است. شاعر با زبانی شاعرانه به توصیف شکوفایی گل‌ها و نشاط باغ‌ها می‌پردازد. کاسکندر (اسکندر) که نماد زیبایی و شکوه است، به گل‌ها شکلی فریبنده می‌بخشد. نسیم و باران به گیاهان روح می‌بخشند و عاشقان گلستان را سیراب می‌کنند. گل‌ها در رنگ‌ها و شکل‌های مختلف به سرود و شادی می‌پردازند و زندگی و زیبایی را در بوستان به تصویر می‌کشند. در نهایت، شاعر این تصویر زیبا و عاشقانه از بهار را هدیه‌ای به دل‌باختگان و عاشقان طبیعت می‌داند.
هوش مصنوعی: وقت آن رسیده که اسکندر، به زیبایی لشکر خود را آماده کند و در این باغ، گل‌ها را به عنوان فرماندهان خود به کار گیرد.
هوش مصنوعی: باد ملایم، عطر خوشحالی را به باغ می‌آورد و فضای باغ، بوی خوش مشک را از خود پخش می‌کند.
هوش مصنوعی: باد به خواب‌زده‌های بوستان بیداری می‌دهد و ابر به انسان‌های تشنه گلستان، مانند سقا آب می‌ریزد.
هوش مصنوعی: غنچه‌ای به زیبایی یاقوت و زر را به یاد لاله‌ای می‌اندازد که از پیمانه‌ای مانند عقیق سرخرنگ، چشم را نوازش می‌کند.
هوش مصنوعی: نسیم ملایم صبح عطر خوش گل را پخش می‌کند و موی سنبل در بوی دلنشین شب بوی سمن به آرامی می‌رقصد.
هوش مصنوعی: دست لاله، شبیه دست موسی، آتش کوه طور را به دنیای خود آورد، و کودک سوسن، مانند عیسی، به ما درس سخنوری می‌دهد.
هوش مصنوعی: نرگس در جایگاه زیبایی نشسته و در مراسمی باشکوه، غنچه‌ها را بر روی فرش سبز پهن کرده است و به نوشیدن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ابر پر بار باران می‌بارد و با وزش باد، بویی خوش به مشام می‌رسد. زمین با لطافت و زیبایی گل‌های نسرین و سمن به زندگی باز می‌گردد.
هوش مصنوعی: خورشید، که مانند یک گل نرگس می‌درخشد، از سمت مشرق سر بر می‌آورد و به غنچه‌ها نور می‌بخشد، مانند ذره‌ای در میدان جنگ که جان می‌دهد.
هوش مصنوعی: بلبل با جان و دل به گلچین عشق نگاه می‌کند و از آنچه دلبرها برای عاشقان در هر جایی انجام می‌دهند، احساساتی را در دل خود حس می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روز هیجا فتنه چون عزم صف‌آرایی کند
وز دو جانب تیغ کین اندیشه بی‌رایی کند
خنجر مردان ز غیرت کوس تمساحی زند
پیکر گردان ز موج زخم دریایی کند
در نخستین موج کز آسیب او گردد سپهر
[...]
با خیال دوست هر کس مجلس آرایی کند
گرچه با معشوق باشد یاد تنهایی کند
تخته مشق حوادث می شود هر پاره اش
کشتی آن را که شور عشق دریایی کند
پنبه داغش بود ناف غزالان ختن
[...]
طوطی طبعم دگر آغاز شیوایی کند
مدح موعود امم، با این خوش آوائی کند
ای شهنشاهی که فرمانبر تو را آمد قضا
هم قدر از قدرتت کسب توانائی کند
ای خداوندی که در ملک مکان و لا مکان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.