در کار جهان کسی که اندیشه کند
از هر‌دو‌جهان بی‌خردی پیشه کند
از شیشه فرو ریزد می دیوانه
تا عقل مرا چو دیو در شیشه کند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
در کار جهان کسی که اندیشه کند
از هر‌دو‌جهان بی‌خردی پیشه کند
از شیشه فرو ریزد می دیوانه
تا عقل مرا چو دیو در شیشه کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که کسی که در جهان فکر می‌کند، نباید بی‌خردانه عمل کند. اگر به جای استفاده از عقل و درک درست، به افکار بی‌محتوا پردازد، همانند یک دیوانه می‌شود که عقلش را در قید و بند قرار داده است. در نهایت، این شعر به اهمیت تفکر و استفاده درست از عقل در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: کسی که به دنیا و مسائل آن فکر کند و ذهنش را به کار بیندازد، به بی‌خودی و نادانی در هر دو جهان دچار نمی‌شود.
هوش مصنوعی: دیوانه برای اینکه فکر و عقل من را مانند دیوی در شیشه محصور کند، شراب را از شیشه می‌ریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر دل که درو مهر کسی ریش کند
از پرتو عشق روشنی پیشه کند
گر سخت تر از سنگ بود آتش عشق
بگدازد و صافی ترش از شیشه کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.