کمال‌الدین اسماعیل
»
قطعات
»
شمارهٔ ۲۲ - این قطعه در مدح شمس الملّة و الدین شمس الدّین خوارزمی گوید:
ای کریمی که پایۀ قدرت
برتر از اوج چرخ گرانست
بر کریمان تو را همان شرفست
که مرا ارواح را برابدانست
ابر جود تو تا همی گرید
کشت زار امید خندان است
گشت سرما چنان که در بینی
نفس باد همچو سوهانست
شمع گردون ضعیف و اندک نور
بر مثال چراغ دزدانست
روز کوتاه چون من از سرما
زانچه بودست نیم چندانست
در دهانها فسرده آب دهان
از دم سرد همچو یخدانست
استخوانها ز لرزه در تن من
همه طقطق کنان چو دندانست
هرکرا پوستین و پشمینه ست
گردن افراز همچو حمدانست
پیش از این زمهریرموی شکاف
پنبه چون پشم پیش سندانست
دفع سرما اگر چه موی کند
زآنکه دانا و زانکه نادانست
زنخم می لرزد ار چه مرا
هرچه مویست برزنخدانست
آفتابی ز جود بر من تاب
که زسرمام پوست زندانست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای سرد زمستان و احساسات ناشی از آن می‌پردازد. شاعر از قدرت خداوند و کرامت او سخن می‌گوید و بر جود و سخاوت او تأکید می‌کند. او وضعیت سخت سرما را توصیف می‌کند که حتی آب دهان یخ می‌زند و استخوانها از سرما می‌لرزند. با این حال، شاعر به نور و گرمایی که از جود خدا به او می‌رسد اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که حتی در این سرما، امید و زندگی همچنان وجود دارد. در نهایت، او به قدرت و حکمت الهی تأکید می‌کند که از سرما نیز می‌تواند رهایی بخشد.
هوش مصنوعی: ای بخشنده‌ای که اساس قدرتت از بالاترین نقطه آسمان‌ها نیز فراتر است.
هوش مصنوعی: در میان افراد بزرگ و آزاده، تو نیز به همان اندازه ارزش و شرافت داری که من، و روح‌های شریف را برتر از دیگران می‌دانم.
هوش مصنوعی: باران رحمت تو چنان بر زمین می‌بارد که زمین‌های امید به شادابی و خرمی در آمده‌اند.
هوش مصنوعی: سرما به قدری شدید است که نفس کشیدن در بینی مانند تیز شدن یک سوهان به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: آسمان مانند شمعی ضعیف و کم‌نور است که به اندازه‌ی چراغ دزدان روشنایی می‌دهد.
هوش مصنوعی: روز کوتاه مثل من، به خاطر سرما، از آنچه که بوده، نصف شده است.
هوش مصنوعی: در دهانها آب دهان که سرد شده است، مانند یخ باقی مانده است.
هوش مصنوعی: تنم به شدت لرزیده و استخوان‌هایم به صدا درآمده‌اند، مانند دندانی که به هم برخورد می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کس که دارای کُت و پشمینه است، به مانند حمدان با افتخار و سربلندی است.
هوش مصنوعی: قبل از این، زمهریر که بر من سایه افکنده، موی شکافیده و نرم است مثل پشمی که زیر سنگ آسیاب قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: دفع سرما اگر چه موی کند زآنکه دانا و زانکه نادانست این جمله می‌گوید که حتی اگر موها از سرما محافظت کنند، این موضوع به این بستگی دارد که فرد چقدر دانا یا نادان است. به عبارت دیگر، میزان آگاهی و دانش فرد تأثیرگذارتر از صرفاً داشتن مو یا پوشش است.
هوش مصنوعی: با اینکه موهایم بر روی چانه‌ام است و در ظاهر به نظر می‌رسد، اما احساسات و تردیدهایم در درونم احساس عدم ثبات و لرزش ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: خورشیدی از بخشش بر من بتابد که سرمای زندان باعث کنده شدن پوست می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون تن خود به برم پاک بشست
از مسامش تمام لؤلؤ رست
گرد پرگار چرخ مرکز بست
شبه مرجان شد و بلور جمست
آمد آن رگ‌زن مسیح‌پرست
شست الماسگون گرفته به دست
کرسی افکند و برنشست بر او
بازوی خواجه عمید ببست
شست چون دید گفت عز و علا
[...]
ستد و داد جز به پیشادست
داوری باشد و زیان و شکست
آمد آن حور و دست من بربست
زدم استادوار دست به شست
ز نخ او به دست بگرفتم
چون رگ دست من به شست بخست
گفت هشیار باش و آهسته
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.