باد نوروزی ره بستان گرفت
دست عاشق دامن جانان گرفت
نو عروسان چمن را دست ابر
پای تا سر در در و مرجان گرفت
صبح خندان چون دمی از صدق زد
حالی آن دم در گل خندان گرفت
همچو بیماران دیگر باد را
آرزوی صحن سروستان گرفت
گل فروشست از سر خوبان باغ
ابر کز چشمش جهان طوفان گرفت
دست بر عالم فشاند آزاد وار
سرو چون کارجهان آسان گرفت
عزم استقبال گل دارد درخت
از شکوفه سیم در کف زان گرفت
جامهای گازری در سر کشید
شاخ را چون در چمن باران گرفت
هر درختی کو قد یارم بدبد
از تعجّب دست در دندان گرفت
چون صبا نشناخت کس قدر بهار
زان چنانش در میان جان گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر تصویری زیبا از بهار و نوید زندگی تازه است. باد بهاری با شتاب به سوی باغ میآید و عاشق را جذب محبوب میکند. ابرها با لطافت به گلها میرسند و صبح خندان حال خوش را به ارمغان میآورد. درختان به استقبال گلها میروند و شکوفههای زیبایی را به نمایش میگذارند. هر درختی که قد و قامت یار را دارد، از زیبایی و شگفتی به وجد میآید. در نهایت، بهار با شکوفایی و رنگارنگیاش به دلها نفوذ میکند و جانها را شاداب میسازد.
هوش مصنوعی: باد بهاری در حال وزیدن است و مسیر باغ را در پیش گرفته، در این حال، عاشق هم به دنبال معشوق میگردد و دامن او را به دست میآورد.
هوش مصنوعی: نوعروسهای چمن با دستان ابر از سر تا پا در آغوش گلها و مرجانها قرار گرفتند.
هوش مصنوعی: صبحی خوش و شاداب به نظر میرسد که در آن لحظهای صادقانه شادی در دل کسی به وجود میآید و آن لحظه، آنگونه که گلها میخندند، سرشار از خوشحالی است.
هوش مصنوعی: بیماری مانند دیگر بیماران، آرزوی دیدن باغ و باغچه را در سر داشت.
هوش مصنوعی: فروشنده گل، به خاطر زیباییهای سرخود از باغ ابر، از چشمانش طوفانی بر پا میکند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر کشیدن فضایی از رهایی و آسایش میپردازد. او به نوعی بیان میکند که در زندگی، هنگامی که انسان با آزادی و اعتماد به نفس قدم برمیدارد، میتواند بر روی جهانی که به نظر میرسد پر از دشواریهاست، تسلط یابد و آن را برای خود آسان کند. مانند درخت سروی که با قامت بلند و استواری خود در برابر مشکلات ایستادگی میکند و به آسایش میرسد.
هوش مصنوعی: درخت با اراده و اشتیاق به استقبال گل میرود و شکوفهای نقرهای را در دستانش میفشارد.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تصویر زیبایی از طبیعت اشاره میکند. او میگوید که هنگامی که باران بر چمن میبارد، شاخسار درختان هم از این نعمت بهرهمند میشود و به نوعی از این باران سیراب میشود. به این ترتیب، زیبایی و تازگی طبیعت در این لحظه احساس میشود.
هوش مصنوعی: هر درختی که قد و قامت یار من را میبیند، از شگفتی دستش را به دندان میگیرد.
هوش مصنوعی: وقتی که نسیم بهاری کسی را نشناخت، از آن حالت بهاری آنقدر در دلش اثر گذاشت که جانش را در خود گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرک دل از حضرت جانان گرفت
نفس از دل نیز هم چندان گرفت
هر کرا درد طلب دامان گرفت
ترک خان و مان وترک جان گرفت
تشنه کامی غوطه در عمان گرفت
پاک گشت و جا بر پاکان گرفت
مرد پیش از مرگ ترک جان گرفت
تیغ و خنجر را گل و ریحان گرفت
غیرت عباس چون دامان گرفت
زود مشک آب بر دندان گرفت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.