|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساسات عمیق و شدید شاعر نسبت به یک عشق یا معشوق است. شاعر خود را مانند شکاری می‌داند که در جستجوی آن معشوق است و صدای دلنشین او را همچون صدای شیر می‌شنود. او به دست‌نیافتنی بودن معشوق و در عین حال جذابیت او اشاره می‌کند و بیان می‌کند که غم و دردش به اندازه‌ای عمیق است که حتی ناله‌هایش نیز به نوعی پاسخ می‌گیرد. در نهایت، او از سوز و گرمی عشق خود می‌گوید و به تاثیرات آن بر روح و جانش اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من به دنبال شکار است و صدای شیر که از تیر نی می‌آید، نشانی از خطر و هیجان این شکار است.
هوش مصنوعی: اگرچه خاموشی وجود دارد، اما احساسات و ناله‌ها به روش‌های مختلف ابراز می‌شود. مانند بوی یک غنچه که در دل خود نهفته است و می‌تواند به نرمی خودش را نشان دهد.
هوش مصنوعی: صورت زیبا و دلنشین او همچون ماه است، آیا این زیبایی از جذابیتش نیست، بلکه به خاطر چشمه‌های گرانبهایی است که در او وجود دارد؟
هوش مصنوعی: گرمای خون من همچون آتش می‌سوزد، زیرا آه من به شدت جان‌سوز است، و اگر شمشیرش به بُن‌مایه‌ی سختی من تبدیل شده باشد، نتیجه‌اش درد و رنجی عمیق است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش
ز پای صبر در افتاد، دست میگیرش
بسی بلاست که تدبیر آن توان کردن
بلای غمزه تست آنکه نیست تدبیرش
کسی که زلف تو بیند بخواب در شب تار
[...]
که می رهد زخم طره گرهگیرش؟
که چشم بررخ یوسف گشوده زنجیرش
هزار زخم نمایان ز غمزه ای دارم
که برنیامده ازخانه کمان تیرش
هنوز شیوه چین جبین نمی داند
[...]
به وادیی که کند تیغ عشق تسخیرش
دل دو نیم بود نقش پای نخجیرش
فتد چو حسن در اندیشهٔ عمارت عشق
چه خانه ها که نگردد خراب تعمیرش
ز فیض عجز به بالای چشم جا یابد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.