دولت اگر ز پهلوی خست هوس کنی
اندیشهٔ شکار هما با مگس کنی
دل بسته هوایی، از آنرو ز بال و پر
خود را به رنگ غنچهٔ گل در قفس کنی
آن لحظه راز داری عشقت مسلم است
کز گرد خویش سرمه به کام جرس کنی
پرباد نخوت است دماغت چو گردباد
دل خوش عبث ز پیروی خار و خس کنی
جویا دگر کسی نبود جز تو در جهان
خود را توانی از نفسی هیچ کس کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تفکر و احساسات انسانی اشاره دارد و به نوعی سرنوشتی را مطرح می‌کند که در آن فرد به دنبال عشق و آزادی است. شاعر به تصاویری از پیوندهای عاطفی و خودباوری اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که اگر انسان بخواهد، می‌تواند از محدودیت‌ها و قفس‌های زندگی خود رها شود. در نهایت، او تأکید می‌کند که هر کس باید خود را با توجه به ارزش‌ها و خواسته‌هایش بشناسد و از وابستگی‌های بی‌معنی دور باشد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال نعمت و خوشبختی هستی، نباید به چیزهای کوچک و بی‌ارزش بسنده کنی، بلکه باید برای هدف‌های بزرگ و ارزشمند تلاش کنی.
هوش مصنوعی: دل به یک آرزو یا فضای خاصی بسته شده، و به همین خاطر خود را مانند یک غنچه گل در قفس رنگ کرده‌ای.
هوش مصنوعی: در آن لحظه که رازی از عشق خود را نگه می‌داری، مشخص است که چقدر برای خودت ارزش قائل هستی و در واقع چگونه با زیبایی و جذابیت خود به دیگران می‌فهمانی.
هوش مصنوعی: اگر در خود بزرگ بینی و احساس برتری کنی، مانند گردبادی خواهی بود که هر چیزی را به هم می‌زند. این تصور خوشایند و پوچی است که بخواهی از دیگران و چیزهای بی‌اهمیت پیروی کنی مانند خار و خس.
هوش مصنوعی: در جهانی که فقط تو هستی، هیچ کس دیگری را نمی‌توانی پیدا کنی که مانند تو باشد و هیچ نفسی نمی‌تواند به اندازه تو اهمیت داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با دیگران بعشوه سخن هر نفس کنی
بیچاره من که چون رسم از دور بس کنی
دانم که هست با همه جورت نظر بمن
کز من چو بگذری نظری بازپس کنی
هرگز هوس بصحبت من نیستت ولی
[...]
هر گه فسانه من مجنون هوس کنی
نشنیده یی هزار یکی از چه بس کنی
زینسان که گوشت از صفت حسن خود پرست
مشکل بود که گوش بگفتار کس کنی
صیدم کن ای سوار مبادا نیابیم
[...]
چند از بهار عشق قناعت به خس کنی؟
در آشیانه عیش به یاد قفس کنی
از خون لعل، تیشه مردان بهار کرد
زین کوهسار چند به آوازه بس کنی؟
در صیدگاه عشق، هما موج می زند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.