|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به گفتگو میان شاعر و دهدار اشاره دارد. شاعر از دهدار می‌خواهد که بخشی از چیزی را که از آن بهره‌مند شده، به او بدهد. او همچنین به انصاف اشاره می‌کند و می‌گوید که آنچه که او برداشته، برایش کافی است. به‌طور کلی، این شعر بر مبنای مفهوم انصاف و نسبت دادن حق و سهم به افراد است.
هوش مصنوعی: به دهیار گفتم که آن قسمت از دارایی را که به خاطر آن به او احترام گذاشته‌ام، بگیر و بردار.
هوش مصنوعی: از انصاف سخن گفتم که از بخشش من همین کافی است که در مسیر زندگی قدم برداشته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بدانگه که آن تاج برداشتم
بنیزه بابراندر افراشتم
من از پند او روی برگاشتم
ترا سر ز خورشید بگذاشتم
چو بشنیدم این دست برداشتم
ترا بر سر خویش بگماشتم
ندیدی که من حرمتش داشتم
بدو بازوی کین نیفراشتم
چو من بچّه را دشمن انگاشتم
بیفگندم و خوار بگذاشتم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.