هست انجمن ما چمنی پر گل و لاله
گل عارض ساقیست دراو لاله پیاله
افسرده چو ژاله ست نگهدار خدایا
از ساحت این تازه چمن آفت ژاله
باشد سخن عشق یکی لیک گرفته
عارف ز دل صافی و واعظ ز رساله
می ده که گره شد به دلم غصه ایام
آب است دوا چون به گلو ماند نواله
خطی که مرا می رسد از دولت عشقت
رنج همه روز است و بلای همه ساله
گر ناخوشی از دادن یک بوسه به جانی
پیش آر لبت تا کنم این بیع اقاله
جامی مطلب جودت شعر از مدد فکر
کین کار به امداد الهیست حواله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف فضایی دلنشین و عاشقانه می‌پردازد که در آن گل‌ها و لاله‌ها نماد زیبایی و عشق هستند. شاعر به ساقی اشاره می‌کند که خود نماد عشق است و به کلماتی مانند افسردگی و غم نیز اشاره دارد. در ادامه، شاعر به سختی‌ها و غم‌های زندگی و عشق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عشق و می‌گساری یکی است. همچنین در نهایت درخواست می‌کند تا به او بوسه‌ای بدهند تا از غصه‌ها رهایی یابد و به یادآوری می‌پردازد که الهام شعرش از لطف و مدد الهی است.
هوش مصنوعی: انجمن ما مانند یک باغ پر از گل و لاله است؛ در میان این زیبایی‌ها، ساقی به مانند لاله‌ای در پیاله حضور دارد.
هوش مصنوعی: خدایا، این چمن تازه که مانند دانه‌های ژاله افسرده به نظر می‌رسد، را از آسیب جلوگیری کن.
هوش مصنوعی: سخن عشق یکی است، اما عارف از دل پاک خودش صحبت می‌کند و واعظ از مطالب نوشته شده در کتاب‌ها.
هوش مصنوعی: درد و غم زندگی مانند آب است که در گلوی انسان مثل لقمه‌ای می‌ماند و نمی‌تواند پایین برود. بنابراین، نوشیدنی یا چاره‌ای که بتواند این مشکل را حل کند، ضروری است.
هوش مصنوعی: محبت تو برای من همیشه با درد و رنج همراه است و این حال و روز من را در تمام سال تحت‌الشعاع قرار داده است.
هوش مصنوعی: اگر از دادن یک بوسه به کسی احساس ناخوشی می‌کنی، لب‌هایت را به جلو بیاور تا این معامله را باطل کنم.
هوش مصنوعی: خداوند باعث و بانی الهام و ایجاد زیبایی در شعر است و این هنر نتیجة کمک و حمایت الهی می‌باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای از گل رخسار تو خون در دل لاله
بر لاله ز مشک سیه افکنده کلاله
باز آی که چشم و رخت ای ماه غزل گوی
این عین غزال آمد و آن رشک غزاله
از خاک درت بر نتوان گشت که کردند
[...]
خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله
ماه و تو به کف شیشه و در دست پیاله
در طرف چمن ساقی دوران می عشرت
در ساغر گل کرده و پیمانهٔ لاله
بر سرو و سمن لؤلؤ تر ریخته باران
[...]
تا لاله و گل هست میان گل و لاله
با لاله رخی کن می گلگون به پیاله
یارب چه گلی ای گل رعنا که در این باغ
نه بوی تو دارد گل و نه رنگ تو لاله
یک روز به من نگذرد از عمر که بی تو
[...]
کرد آنچه در اطراف جهان بود حواله
دیگر نه به من عمه بجا ماند و نه خاله
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.