|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره یک قصاب خوش‌ذوق است که قادر است گوشت و شحم را به خوبی انتخاب کند. او به زیبایی و با مهارت گوشت را برش می‌زند و هر گاه سوار بر اسب می‌شود، این اسب به دلیل وزن سنگینش دچار مشکل می‌شود و رنج می‌کشد. شاعر به طعنه اشاره می‌کند که هر بار سوار می‌شود، بار سنگینی بر دوش اسب می‌گذارد.
هوش مصنوعی: تمام گوشت و چربی‌ها خوشمزه هستند، اما این قصاب هوشمند، آن را انتخاب می‌کند که شایسته باشد.
هوش مصنوعی: اگر اسب تو به خاطر ضعف و لاغری هرگز نتواند خوراک تهیه کند، چگونه می‌تواند رنج و سختی را تحمل کند؟
هوش مصنوعی: هر بار که بر او نشسته‌ای، دو صد من گوشت بر او نشسته است. یعنی هر بار که به او توجه می‌کنی، تاثیر عمیقی بر او می‌گذاری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به جان تو که چون کارش ببیند
مرو را از همه کس برگزیند
خدا از عابدان آن را گزیند
که در راه خدا خود را نبیند
که او ویرانهٔ دنیا گزیند
که تا در مسند دنیا نشیند
چرا گل دامن از بلبل نچیند
که هر دم بر گلی دیگر نشیند
ز خاری هر که او پیوند بیند
همان بهتر که: گل دیگر نچیند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.