|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: معزی در شعری به سنجر اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که وقتی از جود و سخاوت او صحبت می‌شود، اشعار و ستایش‌ها درباره‌اش به دور دست‌ها و در میان قافله‌ها می‌رسد. او همچنین می‌گوید که عطای سنجر هرگز به درد فقیران نمی‌رسد و فقط در مکان‌هایی نامناسب رها می‌شود.
هوش مصنوعی: شنیده‌ای که معزی در گفتگو با سنجر چه چیزی گفت، زمانی که سخن از سخاوت و بخشش تو به میان آمد و به یادآوری هدایا و لطف‌ها پرداخته شد.
هوش مصنوعی: من در وصف سرودن فضایل تو هستم، چون تو به شرق و غرب سفر کرده‌ای و با هزاران کاروان همراه بوده‌ای.
هوش مصنوعی: هدیه تو که نتوانست نیاز و خواسته‌ام را برآورده کند، وقتی از دل و دهنم آزاد شد، به دور ریخته شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.