جامی
»
هفت اورنگ
»
سبحةالابرار
»
بخش ۱۷ - حکایت شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی رحمه الله که چون این بیت بگفت که « برگ درختان سبز در نظر هوشیار، هر ورقی دفتریست معرفت کردگار » یکی از اکابر در واقعه دید که جمعی از ملائکه طبقهای نور از بهر نثار وی میبرند
سعدی آن بلبل شیراز چمن
در گلستان سخن دستانزن
شد شبی بر شجر حمد خدای
از نوای سحری سحر نمای
بست بیتی ز دو مصراع به هم
هر یکی مطلع انوار قدم
جان ازان مژده جانان مییافت
بر خرد پرتو عرفان میتافت
عارفی زندهدلی بیداری
که نهان داشت به او انکاری
دید در خواب که درهای فلک
بازکردند گروهی ز ملک
رو نمودند ز هر در زده صف
هر یک از نور نثاری بر کف
پشت بر گنبد خضرا کردند
رو درین معبد غبرا کردند
با دلی دستخوش خوف و رجا
گفت کای گرمروان تا به کجا ؟
مژده دادند که سعدی به سحر
سفت در حمد یکی تازهگهر
چشم زخمی نرسد گر ز قضا
میسزد مرسله گوش رضا
نقد ما کان نه به مقدار وی است
بهر آن نکته ز اسرار وی است
خواب بین عقده انکار گشاد
رو بدان قبله احرار نهاد
به در صومعه شیخ رسید
از درون زمزمه (ی) شیخ شنید
که رخ از خون جگر تر میکرد
با خود آن بیت مکرر میکرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: سعدی، شاعر بزرگ شیراز، در شعر خود به توصیف یک شب میپردازد که در آن، شبیه بلبل در باغ گلستان به حمد خداوند میپردازد. وی از یک خواب عارفانه سخن میگوید که در آن درهای آسمان به روی او باز میشود و او نوری را از هر در میبیند. او در حالی که در دلش ترکیبی از ترس و امید وجود دارد، به دنبال معنای این رویا است. در ادامه، او به صومعه یک شیخ میرسد و زمزمههای او را میشنود که نشاندهنده عمیقتری از احساساتش است. شعر به تعبیر عشق و معرفت میپردازد و بر اهمیت توجه به اسرار زندگی تاکید دارد.
هوش مصنوعی: سعدی، شاعر معروف شیرازی، مانند بلبل در گلستان، با هنرمندی و زیبایی در مورد عشق و زندگی سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در یک شب، درختان به خاطر صدای دلنشین سحر، به ستایش خداوند مشغول شدند.
هوش مصنوعی: هر کدام از دو بخش این شعر به نوعی نمایانگر نور و روشنی هستند که از قدم وجودی یک شخص یا موضوع خاصی میتابد. این اشاره به زیبایی و تاثیر آن در دنیای اطراف دارد.
هوش مصنوعی: روح آدمی از خبر و بشارتی که معشوق میدهد، زندگی و انرژی میگیرد و عقل نیز با روشنایی و فهمی که از معرفت به دست میآورد، درخشش و روشنی مییابد.
هوش مصنوعی: عارفی با روح زنده و دل خوش، بیدار و آگاه بود، اما در درون خود چیزی را پنهان کرده بود که دیگران از آن بیخبر بودند.
هوش مصنوعی: در خواب دید که گروهی از فرشتگان یا موجودات آسمانی درهای آسمان را گشودند و از دنیای ملکوت خارج شدند.
هوش مصنوعی: از هر در که وارد شدند، صفی از نور بر زمین پاشیده شد و هر یک از آنها به نوعی به دیگران روشنایی بخشیدند.
هوش مصنوعی: پشت به گنبد سبز hazrat کردند و در این معبد چهرهای زرد و بیحال به خود گرفتند.
هوش مصنوعی: دل trembling و نگران است و در عین حال امیدوار، به شخصی پرشور میگوید: ای انسان پرجنب و جوش، تا کجا ادامه خواهی داد؟
هوش مصنوعی: خبر خوشی آمد که سعدی در سحرگاه به سرودن مدح یکی از بزرگان پرداخته و چیز جدیدی به او نسبت داده است.
هوش مصنوعی: اگر سرنوشت چیزی را مقدر کرده باشد، حتی چشم جراحتدیده هم نمیتواند به آن دسترسی پیدا کند؛ پس بهتر است به آنچه که خداوند مقدر کرده است راضی باشیم.
هوش مصنوعی: نقد و بررسی ما به اندازهی او نیست، بلکه به خاطر نکتهای است که از رازهای او برمیآید.
هوش مصنوعی: در خواب، غم و شرمندگی به پایان رسید و در این حالت، به طرف کعبه آزادگان توجه شد.
هوش مصنوعی: به درگاه صومعهی شیخ رسید و از درون صدای آرام و نجواگونهی او را شنید.
هوش مصنوعی: که چهرهاش را با اشک دلش خیس میکرد و مدام آن را تکرار میکرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.