|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به حالت ناامیدی و دل‌سردی از زندگی اشاره دارد. گوینده به تکرار می‌گوید که زندگی خوشی ندارد و کار و فعالیت نیز در آن نیست. او از اندوه و نگرانی زندگی خسته شده و به مرگ اشاره می‌کند که گویا شخصی به آن بی‌توجه است. در کل، مضمون کلی این ابیات بیانگر یأس و غم از بی‌معنایی زندگی و غفلت از حقیقت مرگ است.
هوش مصنوعی: چرا مدام می‌گویی که خوشی وجود ندارد و زندگی لذت‌بخش نیست؟ این فقط گله و شکایت است، در حالی که باید به دنبال کار و تلاش باشی تا به نتیجه‌ای برسی.
هوش مصنوعی: تا کی باید به خاطر مرگ ناراحت باشی، ای آقا! آیا از مرگ غافل هستی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرگ این را هلاک و آنرا برگ
زهر آن را غذای و این را مرگ
مرد باید که راستگو باشد
ور ببارد بلا بر او چوتگرگ
نام مردی بر او دروغ بود
کش نباشد براست گفتن برگ
راستی را تو اعتدالی دان
[...]
چون از آن پایه نیز گشت بزرگ
پنجه شیر کند و گردن گرگ
همچو شهری فراخ بود و بزرگ
بادبانی بر او بلند و سترگ
گر گدایی کند عمامه بزرگ
از دم او پناه جوید گرگ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.