|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف زیبایی‌ها و نعمت‌های شهری به نام اصفهان است که به عنوان بهشت و باغی مقدس از آن یاد می‌شود. شاعر به وصف مناظر طبیعی و زندگی اجتماعی در اصفهان می‌پردازد و به ویژگی‌های مثبت آن مانند سخاوت و قناعت مردم اشاره می‌کند. اما در ادامه، تغییرات و نابودی‌های آن شهر را مورد انتقاد قرار می‌دهد، به طوری که اکنون با خالی شدن از جمعیت و ویرانی مواجه است. شاعر مقایسه‌ای بین زیبایی گذشته و حال و همچنین آثار سیاست‌های نادرست و قهر خداوند می‌کند. در نهایت، او با استفاده از تصاویری از آتش و عجایب طبیعت، زوال را به تصویر می‌کشد و به یک آینده نامشخص اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی به تحسین و ستایش تو فکر کردم، احساس کردم که فکر و ذهن من از همه چیز جدا شده و مانند مغزی از پوست جدا شده است.
هوش مصنوعی: ای کاش همیشه چهره‌ات زیبا و دل خوشی داشته باشی، زیرا سعادت و خوشبختی به تو روی آورده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای کریمی که همای نظرت
بر ولی تو همایون آمد
از پی شرم سخای تو حباب
چون عرق بر رخ جیحون آمد
قبه هفتم با رفعت خویش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.