|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که اگر شاعر به کسی دشنام دهد، آن شخص این رفتار را به عنوان وظیفه خود می‌پندارد. همچنین اگر کسی از او توهینی دریافت کند، در انتها انتظار دارد که همان توهین دوباره به او بازگردانده شود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که کسانی که در برابر دیگران چنین رفتارهایی از خود بروز می‌دهند، همیشه در انتظار رفتار مشابهی از طرف دیگران خواهند بود و در نتیجه، این دور باطل ادامه خواهد داشت. در نهایت، توضیح می‌دهد که هر کسی چنین رویه‌ای داشته باشد، باید انتظار رفتار مشابهی را از دیگران داشته باشد.
هوش مصنوعی: به آن خدایی که بدون گرد و غبار فرمانش، صبح بر این طاق سبز نمی‌نشیند.
هوش مصنوعی: زمانی که پرندهٔ سلطنت بر آشیانه‌اش بال بگشاید، دیگر اینجا جایگاه نخواهد بود که بر روی آن بنشیند.
هوش مصنوعی: عقل نمی‌تواند به معراج و مقام بلند الهی راه یابد، مگر اینکه از هدایت او بهره‌مند شود و در مسیر مستقیم قرار گیرد.
هوش مصنوعی: نیم ساعت دوری از شما، برای من به اندازه‌ی نشستن در برابر فرمانروایی عراق ارزش ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.