در عشق تو جز رنگ رخ زرد ندارم

جز آه جگرسوز و دم سرد ندارم

درد غم هجران تو بر جان جهانست

بخشای که من طاقت این درد ندارم

بنواز به وصلم شبکی ای بت مهروی

زین بیش غم هجر تو درخورد ندارم

چشم تو بدزدید دل از دستم و خون کرد

من چارهٔ این درد جهان گرد ندارم

بر دامنش ار هست غباری ز وجودم

باری به دل از رهگذرش گرد ندارم

چون سوسن اگر جمله زبانم به ثنایت

دانی که جز این هیچ دگر درد ندارم

در باغ جهان گر نه رخ و قد تو باشد

من میل به سرو چمن و ورد ندارم