|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و حالت مستی ناشی از آن اشاره می‌کند. او از شراب وصل محبوبش مست شده و از غم‌های بیهوده رهایی یافته است. پس از جدایی از محبوب، غم او فزونی می‌یابد و به تفکر و درد ناشی از فراق روی می‌آورد. شاعر به زیبایی موها و جذابیت محبوب اشاره می‌کند و از درد دلش می‌گوید که نتوانسته است از زلف او رها شود. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که حتی اگر بخواهد از محبوبش جدا شود، به سختی قادر به این کار است.
هوش مصنوعی: از عشق او چنان سرمست و شادابم که دیگر هیچ غم بیهوده‌ای نمی‌توانم احساس کنم و از آن رهایی یافته‌ام.
هوش مصنوعی: وقتی تو مانند سرو از پیش ما رفتی، دیگر با غم و اندوه بر جا نشستم.
هوش مصنوعی: من در پیوند با زیبایی تارهای مشکی تو، جان و دل خود را به تو سپردم و دیگر به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کنم.
هوش مصنوعی: گفتم که از دام تو خارج شوم، ولی تو با صبر و حوصله زلف مرا گرفته‌ای و دیگر نمی‌توانم فرار کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.