بده ساقی تو جام ارغوانی
ز دست غم مگر بازم رهانی
تن مسکین من از درد عشقت
گرفته چون دو چشمت ناتوانی
به هرزه در سر کار تو کردم
من خسته جگر جان و جوانی
به لعل دلکشش گفتم خدا را
بیا بوسی بده تا جان ستانی
روان پیش من آ ای سرو آزاد
که جانم را دل و تن را روانی
به الطاف عمیمت ای دلارام
چه باشد گر ز هجرم وارهانی
چو من از بندگانت بنده ای ام
کرم کن چون تو سلطان جهانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ساقی می‌خواهد که جامی سرخ رنگ به او بدهد تا از غم دوری معشوق رهایی یابد. او به درد و رنجی که به خاطر عشقش تحمل می‌کند اشاره می‌کند و از ساقی می‌خواهد که با بوسه‌ای او را تسکین دهد. شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره کرده و از او می‌خواهد که با ناز و الطاف خود، او را از درد جدایی نجات دهد. در نهایت، او خود را بنده این عشق می‌داند و از معشوق که سلطان قلبش است، کرم و مهربانی می‌طلبد.
هوش مصنوعی: به من باده‌ای بده از آن جام سرخ رنگ، تا شاید با این نوشیدن، غم و اندوهم را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: تن ضعیف من به سبب درد عشق تو دچار رنج و آزار است، چرا که چشمانت توانایی ندارند.
هوش مصنوعی: من در امور تو بیهوده دویدم و حالا از درد و رنج خسته شده‌ام، جوانی و جوانی‌ام را هم در این راه از دست داده‌ام.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی جذابش به او گفتم: ای کاش خدا را بیاوری تا من او را ببوسم و جانم را از دست بدهم.
هوش مصنوعی: ای سرو آزاد، تو نزد من بمان که روح و جانم به تو وابسته است و وجود من به حضورت نیاز دارد.
هوش مصنوعی: ای جانم، اگر از غم جدایی نجاتم دهی، چه خوشی و رحمت بزرگی است.
هوش مصنوعی: هرچند من بنده تو هستم، خواهش می‌کنم چون تو پادشاه جهانی، بر من لطف کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
ولیکن راد مردان جهاندار
چو گل باشند کوته زندگانی
به جام اندر تو پنداری روان است
و لیکن گر روان دانی روانی
به ماهی ماند ، آبستن به مریخ
بزاید ، چون فراز لب رسانی
شکفته شد گل از باد خزانی
تو در باد خزانی بی زیانی
همه شمشاد و نرگس گشتی ای دل
چه چیزی مردمی یا بوستانی
ز بوی موی پیچان سنبلی تو
[...]
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
و لیکن راد مردان جهاندار
چو گل باشند کوته زندگانی
مرا تا باشد این درد نهانی
تو را جویم که درمانم تو دانی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.