چنین می گفت شاگردی به مَکتَب
که این مکتب چه تاریکست یارب
نباشد جز همان تاریک دیوار
همان لوحِ سیاهِ تیره و تار
همان درس و همان بحث مُبَیَّن
همان تکلیف و آن جای مُعَیَّن
همیشه این کتاب و این قلمدان
همین دفتر که در پیشَست و دیوان
نشاید خواند این را زندگانی
کسالت باشد این نه شادمانی
مُعَلِّم در جوابش این چنین گفت
که باشد حالِ تو با حالِ من جُفت
همین مِنبَر مرا همواره در زیر
کنم هر صبحدم این درس تَکریر
نباشد جز همان قیل و همان قال
همان تعلیم ِصَرف و نَحوِ اَطفال
چه اطفالی که با این جمله تدریس
نمی دانند جز تَزویر و تَلبیس
چنان تنبل به وقتِ درس خواندن
که هم خود را کسل سازند و هم من
به شاگرد و معلِّم بار بسیار
به گردن هست و باید بُرد ناچار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل، شاگردی از ناراحتیاش نسبت به محیط مکتب و تکراری بودن درسها شکایت میکند و زندگی را بیمعنا میبیند. او به تاریکی دیوارها، لوح سیاه و تکالیف یکنواخت اشاره میکند و احساس کسالت میکند. معلم در پاسخ به او بیان میکند که خودش نیز به همین شکل در هر صبح این درسها را تکرار میکند و احساس خستگی میکند. او اشاره میکند که بار سنگینی از یادگیری بر دوش هر دو است و از بیتوجهی و تنبلی شاگردان گلایه میکند. در نهایت، این شعر به مساله خستگی و کسلی در فرایند یادگیری اشاره دارد که هم معلم و هم شاگردان را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: شاگردی در مکتب به معلم گفت که این مکتب چقدر افسرده و خفقانآور است، ای خدا.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جز همان دیوار تاریک نیست، همانند لوحی سیاه و تیره.
هوش مصنوعی: همان موضوع و همان مسألهای که توضیح داده شده است، همان وظیفه و همان مکان مشخصی که تعیین شده است.
هوش مصنوعی: همیشه این کتاب و قلمدان، همین دفتر که مقابل توست و دیوانی که در دست داری.
هوش مصنوعی: زندگی نباید به گونهای باشد که کسالت و بیحوصلگی را به همراه داشته باشد، بلکه باید پر از شادی و انرژی باشد.
هوش مصنوعی: معلم در پاسخ به او گفت که حال تو باید با حال من یکی باشد.
هوش مصنوعی: هر صبحگاه، من این منبر را تنها برای یادآوری و تکرار این درس پایین میآورم.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جز همان گفت و گوها وجود ندارد، همان آموزشهای دستوری و قواعد زبان برای بچهها.
هوش مصنوعی: بسیاری از کودکان که با این حرفها آموزش میبینند، جز امور فریبکارانه و نیرنگآمیز چیزی نمیآموزند.
هوش مصنوعی: آنقدر بیعلاقه و تنبل است که در زمان درس خواندن هم خودش را خسته میکند و هم باعث میشود من احساس کسالت کنم.
هوش مصنوعی: شاگرد و معلم هر دو مسئولیتهای سنگینی دارند که باید آنها را به دوش بکشند و این امری ضروری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.