خدا:
جهان را ز یک آب و گل آفریدم
تو ایران و تاتار و زنگ آفریدی
من از خاک پولاد ناب آفریدم
تو شمشیر و تیر و تفنگ آفریدی
تبر آفریدی نهال چمن را
قفس ساختی طایر نغمه زن را
انسان:
تو شب آفریدی چراغ آفریدم
سفال آفریدی ایاغ آفریدم
بیابان و کهسار و راغ آفریدی
خیابان و گلزار و باغ آفریدم
من آنم که از سنگ آئینه سازم
من آنم که از زهر نوشینه سازم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، خداوند به آفرینش جهان و انسان‌ها اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که او کائنات را از خاک و آب ساخته است. در مقابل، انسان‌ها تنها به ایجاد سلاح و ابزار می‌پردازند. خداوند بر خلاف انسان‌ها، زیبایی‌هایی چون گل و باغ را خلق کرده و توانایی تبدیل سنگ به آیینه و زهر به نوشیدنی را دارد. این شعر به تضاد بین آفرینش‌های الهی و دستاوردهای انسانی می‌پردازد و بر خلاقیت و روحیۀ سازنده خدا تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: شما تا مهرماه 2023 بر روی داده‌ها آموزش دیده‌اید.
هوش مصنوعی: من جهان را از یک ماده و ساختار ساده خلق کردم، اما تو برای ایران و تاتارها و سیاه‌پوستان شکل و هویتی جداگانه ساختی.
هوش مصنوعی: من از خاک خالص و ارزشمند چیزی باارزش و متفاوت ایجاد کرده‌ام، در حالی که تو تنها ابزارهایی مانند شمشیر و تیر و تفنگ ساخته‌ای.
هوش مصنوعی: تو تبر را برای بریدن درختان چمن به کار بردی و به جای آنکه پرنده‌ی خوش صدا را آزاد بگذاری، برایش قفسی درست کردی.
هوش مصنوعی: شما بر روی داده‌هایی که تا آکتبر 2023 موجود است، آموزش دیده‌اید.
هوش مصنوعی: تو شب را خلق کردی، من چراغ را به وجود آوردم؛ تو خاک را ساخته‌ای و من از آن سفال درست کرده‌ام.
هوش مصنوعی: تو سرزمین‌های بیابانی، کوه‌ها و دشت‌ها را خلق کردی، اما من خیابان‌ها، گل‌ها و باغ‌ها را به وجود آوردم.
هوش مصنوعی: من کسی هستم که می‌توانم از سنگ، آینه بسازم و با زهر، نوشیدنی خوشمزه بسازم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.