مرا به فکر چه حاجت که شعر من آبیست
که طبع را ز لبت در دهان همیآید
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
مرا به فکر چه حاجت که شعر من آبیست
که طبع را ز لبت در دهان همیآید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این فکر میکند که نیازی به توضیح ندارد، زیرا شعر او به قدری زیبا و گویا هست که خود به خود احساسات و افکارش را منتقل میکند. شعر او مانند آبی روان است که به راحتی از دلش بیرون میآید و بر زبانش جاری میشود.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شاعر نیازی به نگرانی یا فکر کردن درباره شعرش ندارد، زیرا شعر او به قدری خوب و روان است که به راحتی از دهان میریزد و برای شنونده لذتبخش است. شاعر احساس میکند که کلمات به راحتی به وجود میآیند و نیازی به تلاش زیادی برای بیان آنها نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.