سخن سردفتر دیوان عشقست
سخن گنجینه سلطان عشقست
ز دل فیضی که جویی جز سخن نیست
چه گفتم؟ هر چه گویی جز سخن نیست
سخن سرچشمه دریای عقلست
سخن سرمایه درهای عقلست
خرد را نص قاطع جز بیان نیست
زبان تیغ جز تیغ زبان نیست
سخن ظاهر کند سوز نهان را
ز شمع دل برافروزد جهان را
گر او بر صفحه عالم نبودی
نشان از عالم و آدم نبودی
چسان از رفته و آینده گفتی؟
که چندین معنی پاینده گفتی؟
که در دل رحم دادی دلبران را؟
مسلمان ساختی این کافران را
که مطرب را نشاط انگیز کردی؟
هزار آتش بیک دم تیز کردی؟
سخن وحی است و ما عرش برینیم
سخن سحرست و ما سحرآفرینیم
چه جای سحر و اعجاز مسیحست؟
حیات ما ز گفتار فصیحست
بیک دم عالمی را زنده سازیم
وزان پس تا ابد پاینده سازیم
کسی خود بی سخن چون زنده ماند؟
در اقلیم بقا پاینده ماند؟
خصوصا من، که جان من همینست
حیات جاودان من همینست
ز در نظم باشد گفت و گویم
ز بحر شعر باشد آبرویم
همان بهتر که با این درفشانی
شوم غواص دریای معانی
برون آرم ازین بحر گرامی
دری چون گوهر نظم نظامی
که از ذکرش خرد بی هوش گردد
ز سر تا پای خسرو گوش گردد
بیآرایم بخلوت خانه فکر
عروس فکر را چون شاهد بکر
الهی، این عروس حجله غیب
که بهر جلوه سر بر کرده از جیب
حریف مجلس اقبال بادا!
رفیق بخت فرخ فال بادا!
تو دادی چون شب قدرش کمالی
فزودی چون مه بدرش جمالی
جمالش را دمادم تازه گردان
کمالش را بلند آوازه گردان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: سخن در این متن به عنوان وسیله‌ای مقدس و پرارزش معرفی شده است که حامل عشق و عمیق‌ترین معانی است. این کلمات از دل برمی‌خیزند و همچون نوری در تاریکی، معنا و حقیقت را نمایان می‌سازند. سخن به انسان‌ها حیات و تفکر می‌بخشد و توانایی تأثیرگذاری بر دل‌ها و باورهای دیگران را دارد. بی‌سخن بودن را نشانه‌ای از عدم وجود و حیات می‌داند و سخن را کلید درک عقل و معرفت معرفی می‌کند. نویسنده با تأکید بر زیبایی و جذابیت کلام، از آن به عنوان دریای معانی یاد می‌کند که باید در آن غوطه‌ور شد تا جواهرات گرانبها استخراج کرد. در نهایت، سخن، دلیلی بر وجود دارد و بر اهمیت آن در زندگی و انس با معانی، جلوه‌گری می‌کند.
هوش مصنوعی: سخن آن کسی که در کار عشق و محبت است، مانند نوشته‌ای است که در دیوان عشق گسترده شده و ارزش و گنجی همچون فرمانروایی عاشق را دارد.
هوش مصنوعی: از دل و احساسات خود چیزی جز حرف و کلام پیدا نمی‌شود، چه چیزی گفتم؟ هرچه بگویی فقط همان حرف و کلام است.
هوش مصنوعی: سخن، مانند آبی است که از عمق دریا، یعنی عقل، سرچشمه می‌گیرد و به همین دلیل، قدرت و ارزش زیادی دارد. کلام خوب می‌تواند درهای جدیدی را به روی انسان بگشاید و او را به دانش و اندیشه‌های تازه رهنمون کند.
هوش مصنوعی: خرد و دانایی تنها از طریق کلام و بیان منتقل می‌شود و همان‌طور که تیغ، کارایی‌اش به خاطر تیزی‌اش است، قدرت کلام نیز به بیان و سخن گفتن بستگی دارد.
هوش مصنوعی: سخن بازگو می‌کند آنچه در دل پنهان است و مانند شمعی که روشنایی می‌افروزد، دنیا را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر او در این دنیا نبود، نشانی از عالم و انسان هم وجود نمی‌داشت.
هوش مصنوعی: چگونه از گذشته و آینده سخن گفتی؟ که معانی بسیاری را در دل خود نهفته داری؟
هوش مصنوعی: چه کسی به دل تو رحم کرد که دلبرانت را در آغوش گرفته‌ای؟ آیا با محبت و مهرت، این کافران را مسلمان کردی؟
هوش مصنوعی: چطور توانستی روحیه مطرب را بالا ببری؟ به یکباره هزار شعله آتش را شعله‌ور کردی؟
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سخن از جانب خداوند نازل شده و ما در مقام بلندی و نوجوانی در آن هستیم. همچنین، این گفتار مانند جادو و سحر است و ما خود توانایی خلق جادوگری را داریم.
هوش مصنوعی: جایگاه سحر و معجزه مسیح کجاست؟ زندگی ما به خاطر سخنان شیواست.
هوش مصنوعی: در یک لحظه می‌توانیم جهانی را زنده کنیم و از آن پس آن را برای همیشه پایدار نگه داریم.
هوش مصنوعی: آیا کسی می‌تواند بدون گفتار زنده بماند؟ در جایی که زندگی پایدار است، چه کسی می‌تواند همیشه زنده بماند؟
هوش مصنوعی: به ویژه من که زندگی حقیقی و جاودانم همین است.
هوش مصنوعی: در نظم و شاهکارهای ادبی به گفتگو می‌پردازم و این هنر به من اعتبار و منزلت می‌دهد.
هوش مصنوعی: بهتر است که در دریای عمیق معانی غوطه‌ور شوم و به جستجوی زیبایی‌ها و عمق‌ها بپردازم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم از این دریای باارزش، دُری به مانند زیبایی‌های نظم نظامی بیرون بیاورم.
هوش مصنوعی: اگر کسی به یاد او بیفتد، تمام وجودش غرق در حیرت و شگفتی می‌شود و به نوعی بی‌خیال و بی‌خبر می‌گردد، گویی که تمامی حواسش به او متمرکز شده است.
هوش مصنوعی: به خانه‌ی اندیشه‌ام زیبایی می‌نهم و افکار خویش را چون عروس بی‌تجربه و تازه معرفی می‌کنم.
هوش مصنوعی: پروردگارا، این عروس زیبا که از دنیای پنهان آمده و جلوه‌گری می‌کند، به خودنمایی برخاسته است.
هوش مصنوعی: دوست و همراهی که در دوران خوب و خوشبختی هست، باید چنین حالتی داشته باشد! زندگی‌اش پر از شانس و خوشی باشد!
هوش مصنوعی: تو در شب قدر به من کمال و زیبایی عطا کردی، همان‌طور که ماه در شب کاملش درخشان و زیبا می‌شود.
هوش مصنوعی: هر لحظه زیبایی او را نو و تازه کن و ویژگی‌های عالی‌اش را مشهور و معروف ساز.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.