|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چشم‌های محبوبش اشاره می‌کند و آنها را از هر شوخی و زیبایی دیگری شوخ‌تر می‌داند. او می‌گوید که هیچ‌کس مانند او نمی‌تواند دل عاشقان را بشکند و از سنگدلی آنها شکایت دارد. در پایان، شاعر می‌گوید که باید از خودباختگی در عشق رهایی یابد زیرا این دلدادگی فقط به دردسر می‌انجامد.
هوش مصنوعی: چشمان تو بیشتر از هر چشمی که شوخی می‌کند، شیطنت و ناز دارند و من هیچ چشمی را مانند چشمان تو ندیده‌ام که این‌گونه بازیگوش باشد.
هوش مصنوعی: چرا از نام دو چشمانت می‌پرسی؟ یکی از آنها فتنه‌انگیز و دیگری بازیگوش است.
هوش مصنوعی: به خدا قسم! مادر زمانه هیچ فرزندی مانند تو، این پسر شیرین و ناز را زاد.
هوش مصنوعی: دل‌های عاشقان را این افراد بی‌رحم و سنگدل شکستند، همان‌هایی که با بی‌احساسی و شیطنت رفتار می‌کنند.
هوش مصنوعی: خود را رها کن و مانند هلالی که به این قبیله تعلق دارد، با سر و صورت شوخ و خندان در جمع حضور پیدا کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.