شکرلله که جهان را ز قدوم
زیب نو داد محمد کاظم
روشن از مقدم خود گیتی را
ساخت چون زاد محمد کاظم
از رخ خود همهٔ یاران را
کرد دلشاد محمد کاظم
طعن‌ها از قد چون سرو روان
زد به شمشاد محمد کاظم
خلق و خویش همه چون آمد خوب
بد مبیناد محمد کاظم
هاتف از شوق چو در باغ جهان
گان بنهاد محمد کاظم
بهر تاریخ رقم زد: به جهان
جاودان باد محمد کاظم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش محمد کاظم پرداخته و برکات و زیبایی‌هایی که او به جهان آورده را توصیف می‌کند. شاعر به روشنی اشاره می‌کند که حضور او چگونه باعث شادی و روشنایی در زندگی دیگران شده است. همچنین، او به ویژگی‌های پسندیده و نیکوی شخصیت محمد کاظم اشاره می‌کند و از او به عنوان شخصیتی بزرگ و جاودان در تاریخ یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: خدا را شکر که زیبایی‌های جهان را به برکت وجود محمد کاظم به ما عطا کرده است.
هوش مصنوعی: به خاطر وجود محمد کاظم، جهان به روشنی و زیبایی‌اش آراسته شد.
هوش مصنوعی: چهرهٔ دل‌نشین او باعث شادمانی همهٔ دوستانش شد.
هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و وقار شخصیتی اشاره شده است که مانند درخت سرو استوار و بلند قد بوده و در برابر انتقادات و تندگویی‌ها ایستادگی می‌کند. این شخص با فروتنی و لطافت خود شبیه به درخت شمشاد است و حتی در مواجهه با زخم‌ها و ضربه‌ها هم استقامت خود را حفظ می‌کند.
هوش مصنوعی: تمام مردم از نظر رفتار و ویژگی‌ها خوب و بد را به یک صورت می‌بینند و این نتیجه قضاوت‌های ظاهری آنهاست.
هوش مصنوعی: صدای دلنشینی از شوق در باغ جهانی طنین‌انداز شد، گویی که نام محمد کاظم بر زبان‌ها جاری است.
هوش مصنوعی: برای تاریخ ثبت شد: به دنیا جاودان باد محمد کاظم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.