دریغ و درد کز بیداد گردون
شد از بزم احبا میر مؤمن
ازین ویرانه منزل رخت بربست
به سوی باغ طوبی میر مؤمن
گرفتش دل ازین دیر پرآشوب
به جنت کرد ماوا میر مؤمن
دلش از هر غمی آسود، چون یافت
به گلزار جنان جا میر مؤمن
غرض از بزم دنیا چون شتابان
روان شد سوی عقبی میر مؤمن
به تاریخش رقم زد کلک هاتف
که رفت از بزم دنیا میر مؤمن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به درد و اندوه از دست دادن یک مؤمن اشاره دارد که از دنیای فانی و پرآشوب جدا شده و به باغی آرام و مطمئن (جنت) رفته است. او که در دنیای پر تنش دچار غم و مشکل بود، اکنون در گلزار بهشت آسایش یافته و به آرامش واقعی رسیده است. در انتها، به ثبت تاریخ این تغییر اشاره می‌شود که او زندگی دنیایی‌اش را ترک کرده و به دنیای دیگر روانه شده است.
هوش مصنوعی: متأسفانه از ظلم و ستم روزگار، مجال خوشی و جمع دوستان مؤمن گرفته شده است.
هوش مصنوعی: از این ویرانه که زندگی‌اش را ترک کرد، به سمت باغ طوبی، مهد مؤمنان حرکت کرد.
هوش مصنوعی: دل من از این مکان شلوغ و آشفته گرفته شده است و به بهشت پناه می‌برد، جایی که مؤمنان در آن آرامش دارند.
هوش مصنوعی: دلش پس از دوری و غم‌ها آرام شد، زیرا در باغ بهشت، مکانی برای خود پیدا کرد.
هوش مصنوعی: هدف از جشن و شادی در این دنیا این است که انسان‌ها با سرعت به سوی سرنوشت خود در دنیاهای دیگر حرکت کنند.
هوش مصنوعی: هاتف در تاریخ زندگی مؤمن را به نگارش درآورده است، زیرا او از جشن و سرور دنیوی رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.