ترمه خادم زاده
ترمه خادم زاده در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۰۴:۴۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶:
با سلام.
در مصراع دوم از بیت سوم:
بستن منفار ما مهری‌ست بر طومارها
منفار هیچ معنایی ندارد و منقار صحیح است
مصراع اول از بیت چهارم به این شکل آمده است که صحیح نیست:
شوق‌دل ومانده پست و بلند دهر نیست
نیم‌فاصله بین دو واژه شوق و دل بی‌جاست و "الف" واژه وامانده فراموش شده که باید به این شکل اصلاح شود:
شوق دل وامانده‌‌ی پست و بلند دهر نیست
در مصراع اول از بیت پنجم که به این شکل آمده است:
اهل مشرب از زبان طعن مردم فارع است
فارع به معنای بالارونده دور از ذهن به نظر می‌رسد و فارغ به معنای بی‌نیاز به‌جاست
در مصراع اول از بیت هفتم که به این شکل آمده است:
لازم افتاده‌ست واعظ را به اظهارکمال
صحیح است بین دو واژه اظهار و کمال فاصله گذاشته شود.
در مصراع اول بیت هشتم که به این شکل آمده است:
زاهدان‌کوسه را ساز بزرگی ناقص است
بین دو واژه زاهدان و کوسه نیاز به فاصله وجود دارد
در مصراع اول بیت دوازدهم که به این شکل آمده است:
درگلستانی‌که بیدل نوبر تسلیم‌کرد
بین واژگان در، گلستان، که و دو واژه تسلیم و کرد فاصله نیاز است
همچنین در مصراع دوم از این بیت هم که چنین آمده است:
سایه هم یک پایه برتر بود ز دیوارها
"الف" ابتدای "از" فراموش شده است.
مستدعی است مساعدت لازم جهت اصلاح ایرادات ذکر شده را مبذول فرمایید.