مهدی :):
مهدی :): در ۵ ماه قبل، جمعه ۳ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۰۳ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۴۴:
رَمَد در بیت آخر به معنای چشم درد یا شوریده و سرخ شدن چشم از آسیبی می باشد . ( لغتنامه دهخدا )
مهدی :): در ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۱۶ در پاسخ به سعید یعقوبیان دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات » شمارهٔ ۲۳:
سلام علیکم
سر هم کردن بی مایه ؟؟؟؟
چون ردیف طولانی دارد سر هم کردن هست ؟؟
شعر به این زیبایی ، فقط در موقعیتی که این شعر سروده شده اگر قرار بگیرید می تونید حس و حال محتوای شعر رو درک کنی نه با یه نقد عجولانه و بی احساس از بیرون .
مهدی :): در ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۹ در پاسخ به اردشیر دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۳۹:
سلام علیکم
می تواند درست هم باشد زیرا ممکن است شاعر برای وزن اینطور سروده باشد یعنی بودمی به دیدار مساوی است با به دیدار می بود .
مهدی :): در ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
سلام علیکم
لطفاً کسانی که این غزل رو یک عشق زمینی می دانند به سوال بنده پاسخ بدهند :
در بیت ۴ :
(اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست)
دارد در مورده یک معشوق زمینی صحبت می کند که همه دنبال این بوده اند که دستشان به زلف فلان دختر برسد ؟؟؟!
(ضمیر جمع دارد .)
به نظر بنده چنین چیزی برای یک معشوق زمینی درست نیست.