محسن جهان 🌐
بنده استاد بازنشسته هستم.
محسن جهان در ۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۱۳ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۹:
تفسیر بیت ۲ بشرح زیر است:
ای بشر عقل جزئی تو در مقایسه با فضای بیکران عشق مانند قطره‌ای جدا مانده از دریای عدم است. لذا درک این عقل درمانده از فضای لایتناهی عشق غیر ممکن است.
تنها راه فهم آن از طریق استحاله درونی انسان میسر است، که برای این منظور باید از کلیه تعلقات ذهنی جهان مادی دست کشید.
محسن جهان در ۲ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۸:
تفسیر ابیات ۱۳، ۱۴ و ۱۵ بشرح زیر است:
ای انسانها، که بخاطر اعتقاد سست خود به خدا، پیامبران و دیانت واقعی از گذشته خود پشیمان شدید و رنجهای بسیاری را متحمل گردیدید، حال درون خود را مانند آینه صاف کنید و آنرا فقط جایگاه رب خود قرار دهید همانگونه که خاصیت آینه اینست: خاموش و بدون هر گونه هیاهو. زیرا بالاخره خوشی‌های حاصل از مستی این دنیا تمام شده و اندوه آن باقی می‌ماند.
محسن جهان در ۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۵:
تفسیر ابیات ۱۱ و ۱۲ بشرح زیر است:
الطاف الهی که بشر از آن متنعم می‌شود را نمی‌توان با عقل جزیی ارزیابی کرد و به خواست و میزان خودش عطا می‌فرماید.
با توجه به آیات ۱۱۷ سوره بقره و ۳ سوره قلم، مولانا خطاب به انسان می‌فرماید بشتاب که هر لحظه درهای بهشت جاودان به لطف او با حکم کن فیکون گشوده شود. که این امر در صورت تسلیم بدون چون و چرای انسان به رخدادهای هر لحظه امکان پذیر است.
محسن جهان در ۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۲:
تفسیر ابیات ۸ و ۹ بدین شرح است:
همگی باشندگان در این دیار فانی حیران، گمگشته و بدنبال واژه مقدس عشق در تکاپو هستند، در حالیکه این دلدادگی که در ذات همه موجودات به ودیعه گذاشته شده خود در پی معشوق ابدی است.
این عالم به مثابه مهمانخانه ای است که برای ما انسانها فراهم شده ولی کمتر کسی به صاحب آن توجه دارد.
محسن جهان در ۲ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷:
مولوی در این اشعار به عجز و ناتوانی بشر در مقابل عظمت و شکوه خداوند اشارت داشته، و ضمن مثال زدن صفت خورشید و ماه و ستاره‌ها که همگی به پرتوافشانی یکسان به کل موجودات مشهورند اظهار می‌دارد، همه آنها در مقابل انتشار کرم و بخشش باریتعالی سر تعظیم فرود می‌آورند.
محسن جهان در ۲ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰۵:
تفسیر ابیات اول و دوم بدین شرح است
خداوند در سوره اعراف آیه ۱۷۲َ خطاب به انسان می‌فرماید: الَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَیٰ( آیا من رب شما نیستم و انسان تصدیق میکند). لذا با توجه به این آیه مبارکه مولانا می‌گوید: چون ما از جنس خدا و عاشق او هستیم دلیلی برای غم‌خوردن وجود ندارد و باید برای اتصال و ذوب شدن در او این افسردگی و پریشانی را رها کنیم.
در بیت دوم تاکید کرده و می‌فرماید برای این وصلت ، این کشتی تن را بایست رها کرده و به دریای بی کران جاودانگی پیوند خورده و با بی اعتنایی به این جهان ذهنی به آن عالم ازلی درآئیم.
محسن جهان در ۲ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۶ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۳۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۶ - صفت کشتن خلیل علیه‌السلام زاغ را کی آن اشارت به قمع کدام صفت بود از صفات مذمومهٔ مهلکه در مرید:
تفسیر بیت ۹ بنظر بنده اینست، چنانچه از خداوند غیر از زنده شدن به ذات او را بخواهی در واقع یک نوع فکر زیاده خواهی نفسانی بوده و آن باشنده کل و کامل را کاهش دادن است.