داود پورسلطان
Hff
داود پورسلطان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۷ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:
سلام دوستان فرهیخته
یک سوالی برایم پیش امده در جای دیگری هم پرسیدم کسی جواب نداده
سوال . ایا باید شعر را با گویش فارسی که شاعر در زمان خودش سروده بخوانیم با ردیف و قافیه درست
یا باید با گویش فارسی تهرانی امروزی بخوانیم با ردیف و قافیه غلط ؟
مثل
در ان دوران که ما را وقت خوش بود
ز هجرت ششصد و پنجاه و شش بود
که از لحاظ قافیه غلط است و درستش اینه
در ان دوران که ما را وقت خَش بود
ز هجرت ششصد و پنجاه و شَش بود
کدامش را باید بخوانبم و بنویسیم ؟
داود پورسلطان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۵:
سلام دوستان فرهیخته
ایا واژه میننیوشم در اشعار دیگران هم تکرار شده یا مختص سعدی هست ؟
داود پورسلطان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۳ دربارهٔ حافظ » مثنوی (الا ای آهوی وحشی):
با سلام
علت اینکه در سایت فرهیخته گنجور ابتدایی ترین اصول شعر که قافیه هست در مورد بعضی کلمات رعایت نمیشود و شعرها به غلط با لهجه فارسی رسمی نوشته میشود چیست ؟
مثل این بیت
که میبینم که این دشت مشوش
چرا گاهی ندارد خرم و خوش
مشوش با خوش قافیه اش درست نیست
قافیه درست مشوش با خش هست
در بسیاری از جاهای ایران هنوز از واژه خش استفاده میشود مثل یزد و کرمان و هرمزگان و ...
چرا باید چیزی که شاعر گفته را اشتباه بنویسیم چون لهجه ما جور دیگری هست
داود پورسلطان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۴:
سلام
دوستان فرهیخته ای که مصرع
جفای دوست زنم ارنه مردوار کشم
را جفا زدن معنی میکردند لطفا این بیت سعدی را هم معنی بفرمایید
مرد و زن گر به جفا کردن من برخیزند
گر بگردم ز وفای تو نه مردم که زنم
داود پورسلطان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
هموطن فرهیخته ای که عقیده داشتند
به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را
یعنی همراه دیگران بریم و باغ و صحرا را تماشا کنیم و نظر دیگ را خطا میدانستند با بیت بعدی چه میکنند که
به جای سرو بلند ایستاده بر لب جوی
چرا نظر نکنیم یار سرو بالا را
حتما اینطوری میشود
با سرو بلند لب جوی و یار بله دوتایی را باهم تماشا کنیم