|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساسات متضاد خود سخن می‌گوید. او وقتی به یاد محبوبش می‌افتد، دلش پر از آتش می‌شود و دچار سوختگی عاطفی می‌گردد. با وجود لبخندی که به صورتش می‌آید، در دلش احساس خوشحالی نمی‌کند و هنگام گریه، به نوعی احساس خوشنودی و آرامش دارد. این تضاد میان شادی و غم، نشان‌دهنده عمق و پیچیدگی احساسات عاشقانه‌اش است.
هوش مصنوعی: وقتی یاد محبوب و دلبرم به ذهنم می‌آید، آتش و سوزی در دل پرالتهابم شعله‌ور می‌شود.
هوش مصنوعی: من می‌خندم، ولی این خنده‌ام چندان خوشایند نیست؛ و وقتی گریه می‌کنم، از این گریه لذت می‌برم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشق تو که همچو آتشم می‌آید
در خورد دل رنج‌کشم می‌آید
در بیم تو و امید تو پیوسته
زیر و زبر آمدن، خوشم می‌آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.