|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به افراد افسرده توصیه میکند که مانند روزهای تیره و تار، خود را افسرده نکنند و از عشق و محبت غافل نشوند. شاعر به شمع تشبیه میکند که باید بسوزد و نورافشانی کند، نه اینکه خاموش و بیتحرک باشد. در نهایت، به جمع دوستان و محبتهای اطراف اشاره دارد که باید از آن بهرهبرداری کرد.
هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که مانند روزهای بد، غمگین و افسرده باشی. برعکس، سعی کن از آتش عشق خود روشنتر و شادابتر بشوی.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به تجمع افرادی دارد که کنار هم هستند و گفتگوهای دلپذیری دارند. ای شمع، چرا خاموشی؟ خودت را به آتش بکش و روشن کن تا دایرهی جمع بیشتر گرم شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.