خواهی که کنی قبله سر کویت را
از خواهش کس، ترش مکن رویت را
با خلق، گشاده‌روی شو چون محراب
تا سجده برند طاق ابرویت را
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
خواهی که کنی قبله سر کویت را
از خواهش کس، ترش مکن رویت را
با خلق، گشاده‌روی شو چون محراب
تا سجده برند طاق ابرویت را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی به عشق و محبت اشاره دارد. شاعر می‌گوید اگر می‌خواهی که دیگران به تو توجه کنند و به تو عشق ورزند، باید با رویی گشاده و دوستانه با آنها برخورد کنی. همچنین به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که مانند یک محراب، آرامش‌بخش و قابل سجده باشد. در کل، شعر به اهمیت انعطاف و محبت در روابط انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که محبوبیت و عشق خودت را در دل دیگران حفظ کنی، نباید نسبت به خواسته‌های آنها بی‌توجه و عبوس باشی. باید با لطف و محبت به آنها برخورد کنی تا زیبایی‌ات در نظرشان باقی بماند.
هوش مصنوعی: با مردم خوش‌برخورد و مهربان باش، مانند محرابی که مردم در آن نماز می‌خوانند، تا آن‌قدر محبوب و باعظمت شوی که همه به احترام تو سر فرود آورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.