عمری‌ست که یار درد من افزوده‌ست
بر دیده من پای ز غفلت سوده‌ست
شکر قدمش چگونه گویم که هنوز
چون حلقه دام، خاک و خون آلوده‌ست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
عمری‌ست که یار درد من افزوده‌ست
بر دیده من پای ز غفلت سوده‌ست
شکر قدمش چگونه گویم که هنوز
چون حلقه دام، خاک و خون آلوده‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از درد و رنجی صحبت می‌کند که سال‌هاست بر او افزوده شده است. او به غفلت خود اشاره می‌کند که باعث شده نتواند به درستی به قدم‌های محبوبش شکرگزاری کند. همچنین به تصاویری از زمین و خون آلوده اشاره دارد که نشان‌دهنده‌ی مشکلات و مصیبت‌هایی است که با آنها روبه‌روست.
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که معشوق من به غم و درد من افزوده و من به خاطر غفلت، از روی دیدگانم پای می‌کشم.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از قدم او سپاسگزاری کنم در حالی که هنوز زمین زیر پاهایم پر از درد و رنج است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عناب لبت رنگ زخم بر بوده ست
عنابی چشم من از آن نغنوده ست
عناب که فضله های خون بنشاند
عناب لبت خون دلم بفزوده ست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.