|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با زیباییها و جذابیتهای محبوبش بازی میکند. او طره موی او را به عطر مشک و عُنبر تشبیه میکند و میگوید که چهرهاش مانند ماه و قامتش مانند درخت عرعر است. همچنین به این نکته اشاره میکند که اگر قامت او (شاعر) مانند زلف محبوبش پیچیده و زیباست، دوری از زلف او همچنان زیبایی دارد. در کل، شاعر به ستایش زیبایی محبوبش و تأثیر آن بر خود میپردازد.
هوش مصنوعی: ای عزیز، موهای تو ما را به یاد عطر خوش مشک و عنبر میاندازد و چهرهات همچون ماه و قامتت مانند درخت عرعر زیباست.
هوش مصنوعی: اگر قامت من مانند موهای پیچیدهات است، پس چرا دور از زلف تو آن قوس و چنبر را میسازم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.