ای بر قد و بالایت از خوبی و رعنایی
گردیده نگه حیران در چشم تماشایی
بازآ که کشید آخر عشق تو به رسوایی
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
اول گل رخسارت سرگرم فغانم کرد
وآنگه خم ابرویت قصد دل و جانم کرد
عشق آمد و در آخر رسوای جهانم کرد
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد دامان شکیبایی
ای ذکر توام مسطر در دفتر ناکامی
ای نام توام رهبر در شش‌در ناکامی
از زخم توام مرهم در پیکر ناکامی
ای درد توام درمان در بستر ناکامی
وی یاد توام مونس در گوشه تنهایی
عمری است در این وادی سرگشته دلداریم
هرکس طلبی دارد ما طالب دیداریم
در دست غم هجران دیری است گرفتاریم
در دایره قسمت ما نقطه پرگاریم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
روزی به خیال او دل، شاد همی‌کردم
در گوشه تنهایی فریاد همی‌کردم
بر کشتن خویش از غم امداد همی‌کردم
دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی
جز تیر توام در دل پروای خدنگی نیست
جز کوی توام بر سر سودای فرنگی نیست
بر سینه پرداغم جز عشق تو رنگی نیست
ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
در دل ز هجوم اشگ خوناب نمی‌ماند
فردا است که در چشمم سیلاب نمی‌ماند
غارت‌زده دل را اسباب نمی‌ماند
دائم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی
دیشب خبر وصلی از پیش نگار آمد
بگذشت خزان هجر ایام بهار آمد
قصاب گل عشقت می خور که به‌بار آمد
حافظ به شب هجران بوی خوش یار آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است از حافظ که در آن به عشق و تنهایی و درد فراق اشاره شده است. شاعر در ستایش محبوب خود سخن می‌گوید و از غم تنهایی و longing برای وصال او شکایت می‌کند. او در مورد جذابیت چهره محبوب و تأثیر آن بر دلش می‌نویسد و بیان می‌کند که سال‌ها در جستجوی او و تحت تأثیر عشقش است. این شعر همچنین به امید وصال و شادی اشاره دارد و نشان می‌دهد که عشق می‌تواند هم دردآور و هم خوشایند باشد. در نهایت، حافظ به اشاره‌ای از آمدن بهار و خبر وصال اشاره می‌کند که روحیه‌اش را شاداب می‌کند.
هوش مصنوعی: تو به قد و زیبایی‌ات، نظرهای حیران را در چشمانت به تماشا کشیده‌ای.
هوش مصنوعی: برگرد و به من ملحق شو، زیرا عشق تو بالاخره مرا به رسوایی کشاند. ای پادشاه زیبایان، از اندوه تنهایی شکایت دارم.
هوش مصنوعی: دل بی تو به شدت احساس تنهایی کرده و اکنون زمان آن فرا رسیده که برگردی.
هوش مصنوعی: در ابتدا زیبایی چهره‌ات مرا به شدت تحت تأثیر قرار داد و سپس خم ابرویت به قلب و جانم نفوذ کرد.
هوش مصنوعی: عشق به سراغم آمد و در نهایت باعث شد که در برابر جهانیان رسوا شوم. اشتیاق و دوری از تو، حالتی در من به وجود آورده که هیچ وقت تجربه نکرده‌ام.
هوش مصنوعی: چون صبر از دست برود، انسان به دام مشکلات و ناامیدی گرفتار می‌شود.
هوش مصنوعی: ای یاد تو در صفحات زندگی‌ام نقش بسته و تو نامی هستی که در زمان‌های سخت راهنمای من است.
هوش مصنوعی: زخمی که از تو در وجودم نشسته، به نوعی مایه تسکین ناامیدی‌ام شده است. درد تو برای من دردی است که درمانی در دل همین ناامیدی پیدا کرده‌ام.
هوش مصنوعی: من به یاد تو هستم و در تنهایی‌ام، یاد تو تسکین‌دهنده من است.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که در این مسیر به دنبال دلدار خود هستیم و هر کسی که چیزی می‌خواهد، ما فقط در جستجوی دیدار او هستیم.
هوش مصنوعی: ما مدت‌هاست که در غم دوری و جدایی گیر کرده‌ایم و در دایره سرنوشت خود، فقط نقطه‌ای کوچک هستیم که به دور می‌چرخیم.
هوش مصنوعی: هر آنچه که تو فکر می‌کنی، نشانه‌ای از فرمان و اراده توست.
هوش مصنوعی: روزهایی که تنها بودم، به یاد او دل‌خوشی می‌کردم و در دل خود فریاد می‌کشیدم.
هوش مصنوعی: دیشب به خاطر غم و اندوهی که داشتم، فکر می‌کردم که چگونه می‌توانم خودم را نابود کنم. در این حال، موهای او را که با نسیم در حرکت بودند، به یاد می‌آوردم و احساس می‌کردم که در دل با آنها سخن می‌گویم.
هوش مصنوعی: گفت: این افکار و خیالات بیهوده را کنار بگذار و از آنها عبور کن.
هوش مصنوعی: جز تیر تو، در دل من هیچ نگرانی از محبت و عشق نیست و جز محله تو، در سر من هیچ خیالی از جاذبه‌های خارجی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در دل آتشین من، جز عشق تو هیچ رنگ و بویی وجود ندارد. ای ساقی، گل‌های باغ نیز بدون روی تو چیزی برای ارائه ندارند.
هوش مصنوعی: به آرامی و زیبایی با شمشاد حرکت کن تا باغ را زینت ببخشی.
هوش مصنوعی: با وجود جاری شدن اشک و احساس عمیق غم، فردا دیگر هیچ چیز از این درد و گریه باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: دل غارت‌زده و آسیب‌دیده، نمی‌تواند همواره شادابی و زیبایی را حفظ کند، مانند این که گل‌های این باغ همیشه سرسبز نمی‌مانند.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که در زمان قدرت و توانمندی، به کمک نیازمندان و ضعیفان بشتاب.
هوش مصنوعی: دیشب خبری از دیدار معشوق به من رسید که فصل خزان از بین رفت و ایام بهار فرارسید.
هوش مصنوعی: قصاب عشق تو مانند کسی است که گل‌ها را می‌خورد، چرا که در شب جدایی، بوی خوش معشوق به مشام می‌رسد.
هوش مصنوعی: ای عاشق پرشور، روز شادت را گرامی می‌دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.